”Μαμα θα προλαβουμε;” ψελλισε η μικρη Ιωαννα 8 χρονων την ωρα που οι γονεις της την εβαζαν στο αμαξι για να φυγουν καθως οι φλογες αρχισαν να γλειφουν το σπιτι τους.
”Καηκε το σπιτι μου” ψιθυρισε με λυγμους η γιαγια Ελενη 80 χρονων η οποια βρισκοντας αποκουμπι σε μια τρυπια καρεκλα κοιταζε με θολα απο τα δακρυα ματια της το σπιτικο της να εχει μετατραπει σε αμορφη μαυρη καρβουνιασμενη μαζα.
Ειναι η Δευτερα Παρουσια χωρις ομως την λυτρωση.
Ζουμε εναν επαναλαμβανομενο εφιαλτη χωρις το ξυπνημα.
Χειμωνες διχως τελος στην καρδια του καλοκαιριου.
Δεν καιγονται ολα.
ΚΑΗΚΑΝ ΟΛΑ.
Ελαχιστη Ελλαδα εμεινε.
Ενα κρατος ενοχο και εχθρικο στελνει 112 προς ολους προσπαθωντας να κλεισει εκει τις υποχρεωσεις του και να κρυψει κατω απο το χαλι την εκουσια ανεπαρκεια του.
Εκκενωστε την Ελλαδα ειναι το μηνυμα.
Το μονο που γευεσαι ειναι ανθρακας, διοξειδιο και το αλατι απο τα δακρυα των Ελληνων που κοντευουν να στερεψουν κι αυτα.
Εκκενωνεται το Καραμανδανειο στην Πατρα, το νοσοκομειο παιδων.
Γιατροι και νοσηλευτες παιρνουν απο ενα ή δυο παιδια αγκαλια και τρεχουν.
Οχι, δεν ειναι ανικανοι εκει στο κρτος.
Αντιθετως, ειναι ικανοι για τα παντα.
Γι’ αυτο μας καινε, μας πνιγουν, μας σκοτωνουν.
Ενα πραγμα απομενει.
Ολο αυτο να γινει ενα ποταμι οργης.
Και να πνιξει καθε αχυρανθρωπο, καθε παπαγαλακι, καθε υπευθυνο της δολοφονιας της πατριδας μας.
Δεν ειναι πυρκαγιες.
Ειναι η δολοφονια της Ελλαδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου