Κυριακή 15 Ιουνίου 2025

Σινά και Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός

Του Ορφέα Μπέτση

 Για επιπρόσθετους πολλαπλούς και διάφορους λόγους ως τμήμα του Οικουμενικού Ελληνισμού βιώνουν τις τρέχουσες εξελίξεις περί του καθεστώτος της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και τα μέλη του πληρώματος της Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου και ευρύτερα οι Ορθόδοξοι στην Αλβανία.

Η απόφαση εξέχοντος μέλους της μοναστικής αδελφότητας του Σινά, του νυν Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημήτριο, ήδη από τον μακρινό Ιούλιο του 1991 να ακολουθήσει στη συνοδεία τον τότε Πατριαρχικό Έξαρχο μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο, αποτέλεσε αφορμή μιας πρωτότυπης γνωριμίας. Που είχε μάλιστα στη βάση της και την από νεανικών χρόνων γνωριμία και αγαπητική σχέση του Αρχιεπισκόπου Σινά και Ραϊθού με τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο εδραιωμένη σε κοινές πνευματικές αντιλήψεις και το ενδιαφέρον για την σύγχρονη Ορθόδοξη ιεραποστολή. Εξ άλλου αυτό οδήγησε και τις αποφάσεις του Σεβασμιωτάτου κ. Δαμιανού ώστε όταν η ιστορική συγκυρία το επέτρεψε να επευλογήσει την επιλογή του κ. Δημητρίου για την πλήρωση του επισκοπικού θρόνου της Μητροπόλεως Αργυροκάστρου και Δρυϊνουπόλεως. Μια θυσία καθόλου ευκαταφρόνητη δεδομένου του περιορισμένου αριθμού της Σιναϊτικής αδελφότητας αλλά και των σπουδαίων καθηκόντων που ο κ. Δημήτριος κάλυπτε στη Μονή. Κυρίως αφορούσαν την ενασχόληση του με τα πλούσια αρχειακά αποθέματα, την ιστορική του βιβλιοθήκη και το Σιναϊτικό Μετόχι στα Ιωάννινα.

Το γεγονός ότι όλες αυτές τις δεκαετίες παρουσίας του στην Εκκλησία της Αλβανίας έχει επιλέξει να καλείται και να υπογράφει ως Δημήτριος Σιναϊτης λειτουργεί από μόνο του ως αφορμή και πρόκληση ενδιαφέροντος των πιστών για την Μονή, την μακραίωνη ιστορία της, το πλούσιο αρχειακό της απόθεμα, την συμβολή εν γένει στη μαρτυρία της Ορθοδοξίας σε μέρη τόσο μακρινά και δύσκολα. Μάλιστα ως πρότυπο μοναστικού βιώματος που έχει ρίζες στην μαρτυρία αγίων ανθρώπων από τους πρώτους κιόλας αιώνες του Χριστιανισμού. Πολλοί μάλιστα από τους πολίτες της χώρας τον αναζητούν ακόμη ως εκείνος ο «πάτερ απ’ την Αίγυπτο».

Μάλιστα ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κ. Δημήτριος συγκρότησε με τη φροντίδα και πόρους του παρεκκλήσι σε σπουδαίου φυσικού κάλους και κρίσιμης σημασίας τοποθεσία αφιερωμένο στην Αγία Μεγαλομάρτυρα Αικατερίνη. Την Τετάρτη της Διακαινησίμου Εβδομάδας κάθε έτους τελείται με τη συμμετοχή των πιστών του Μουρσί και Τζάρας και η Σύναξη των εν Σινά και Ραϊθώ Αγίων.

Ένα μικρό σύγχρονο μετόχι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αναπαράσταση ίσως μετοχιών που διέθετε το Μοναστήρι στις περιοχές της σύγχρονης επικράτειας της Αλβανίας. Σώζεται εξ άλλου παρότι σε δύσκολη κατάσταση αυτό της Αγίας Παρασκευής στις παρυφές της κοινότητας του Βουνού στη Χιμάρα ενώ μαρτυρείται ακόμη ένα κάπου μεταξύ Αυλώνας και Κανίνης ενώ το σημαντικότερο έξω από το Αργυρόκαστρο κατά τα σκοτεινά χρόνια στα μέσα του 18ου αιώνα έχει μετατραπεί σε Μπεκτασικό Τεκέ…

Και ο «πάτερ απ’ την Αίγυπτο» συνέβαλε χωρίς να το επιδιώκει και στην αναβίωση της ιστορικής παρουσίας Βορειοηπειρωτών στη χώρα της Αιγύπτου κατά τους προηγούμενους αιώνες. Ειδικά στη Δρόβιανη, Δρόπολη, Λητζουριά, ουσιαστικός αριθμός κατοίκων είχαν μεταναστεύσει στην Αλεξάνδρεια και Κάιρο, είχαν μάλιστα εξελιχθεί και συμβάλει ουσιαστικά στην στήριξη ενοριών και εκπαιδευτηρίων στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Όλα αυτά δεν είναι ρομαντική ιστορική αφήγηση. Έχουν και πραγματικό αποτύπωμα στην καλλιέργεια της αίσθησης ότι μια κι αδιαίρετη είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι αποστάσεις αποκτούν αφαιρετική διάσταση μέσα από τη βιωματική σχέση όπως αυτή που περιγράφεται.

Ας αναφερθεί μόνο το γεγονός ότι κληρικοί και λαϊκοί της χειμαζόμενης Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, συναισθάνθηκαν μέτοχοι στον προκείμενο αγώνα της Μονής του Σινά για να επανεπιβεβαιώσει τα ιστορικά κατοχυρωμένα δίκαια της, όταν τον περασμένο Νοέμβριο ο ποιμένας τους, Μητροπολίτης Δημήτριος χρειάστηκε ξεπερνώντας δυσκολίες ηλικίας και υγείας να ταξιδέψει στο Σινά ώστε να βοηθήσει στην τακτοποίηση των αποδεικτικών τεκμηρίων απ’ τα αρχεία της Μονής. Συνδράμοντας την αδελφότητα αλλά και υπακούοντας στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο που γνώριζε όσο λίγοι τη σημασία της αγωνιστικότητος με όπλο την αλήθεια.

Εξ άλλου ήταν ίσως η τελευταία χειρονομία ανταπόδοσης στα πολλά ταξίδια του Αρχιεπισκόπου Σινά και Ραϊθού στις περιοχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας για να μεταφέρει τη χάρη της Αγίας Αικατερίνης και την ευλογία του Θεοβάδιστου Όρους Σινά στις ψυχές των πιστών μελών του πληρώματος της και ειδικά νέων και παιδιών…

 Κοινές προκλήσεις

Δεν διαθέτει μόνο ιστορική διάσταση ή έστω ενδιαφέροντος επιστημονικής έρευνας η επαφή και εν πολλοίς όμοια αυτή μοίρα των Ελλήνων στην Αίγυπτο – ήσσονα αριθμητικής σημασίας σήμερα- και της Αλβανίας – μείζονος ζήτημα για την εθνική αξιοπρέπεια και στρατηγικού βάρους.

Για ένας έστω και χωρίς ειδικές νομικές γνώσεις ή πολιτικής είναι σχετικά εύκολο να διαπιστώσει ομοιότητες επί της ουσίας. Ουσία που αφορά στην σκοπιμότητα επιβολής επί των Ορθοδόξων και την κατά συνέπεια καταπίεση τους, αλλά και τον σφετερισμό της περιουσίας που κατά τεκμήριο ιστορίας και ιδιοκτησιακού δικαίου δύνανται ν’ αποδείξουν.

Ευκαιρίας δοθείσης από το Σινά και την επιδιωκόμενη απογύμνωση της εκεί Αδελφότητας ως Νομικού Προσώπου από τα περιουσιακά δικαιώματα και τον περιορισμό της λατρευτικής ελευθερίας, δύναται τοις να στρέψει το βλέμμα του στο εγγύς Σινά.

Το μοντέλο με τον οποίο η πολιτεία της Αλβανίας αντιμετωπίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία, τις Ενορίες και τα Μοναστήρια της, δεν έχουν πολλές διαφορές απ’ αυτό που γνωρίσαμε με αφορμή το Σινά να εφαρμόζονται από το κράτος της Αιγύπτου, απόδειξη διαθέσεων περιορισμού και αφανισμού του Χριστιανισμού.

Πλην όμως ασκείται η πολιτική αυτή σε Ευρωπαϊκό χώρο και κράτος υποψήφιο προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι όντως τραγικοκωμικό το να αναμένει κανείς συμπαράσταση στο Σινά ευρισκόμενο επί της Ερυθράς όταν δεν επιβάλλεται έννομη τάξη επί «μικρών Σινάδων» στον κόλπο του Δέματος για τον Άγιο Γεώργιο, της Κακομιάς για της Παναγίας Κοίμηση, στο Πάνορμο για τον Άγιο Νικόλαο, στο Γυπαία για τους Αγίους Θεοδώρους.

Είναι τόσα πολλά όσα παραδείγματα αναφερθούν για το πώς για ίδιους όπως και στην Ισλαμική Δημοκρατία της Αιγύπτου, στην Αλβανία που τυπικά τουλάχιστον δεν έχει υιοθετήσει την Σαρία αλλά το Ρωμαϊκό Ευρωπαϊκό δίκαιο, λόγους, οι Βορειοηπειρώτες κατανοούν καλύτερα την δοκιμασία στο Σινά.

orthodoxianewsagency , aktines.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου