Οι διεθνιστές που επιδιώκουν να προωθήσουν την ατζέντα τους χρησιμοποιούν το μοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο οι κανόνες και οι κανονισμοί εμποδίζουν την εθνική κυριαρχία, για να οικοδομήσουν ένα παγκόσμιο σύστημα ελέγχου
Kάθε έθνος στον κόσμο έχει ξεχωριστή κουλτούρα, δομές διακυβέρνησης, παραδόσεις, ιδιοκτησία, σύνορα και λαούς. Πρέπει να διατηρήσουμε την ποικιλομορφία και την κυριαρχία των εθνών και των πολιτισμών.
Με τον παγκόσμιο συγχρονισμό της ανταπόκρισης στη δημόσια υγεία σε όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, παραχωρήθηκαν νέες εξουσίες στον ΟΗΕ και τους οργανισμούς του σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας. Αυτοί οι καθολικά εφαρμοσμένοι κανονισμοί και οι πολυμερείς συμφωνίες έχουν γεννήσει ένα διευρυμένο, παγκοσμιοποιημένο επιτελικό κράτος.
Παρόλο που αυτή η υφαρπαγή εξουσίας συμβαίνει εδώ και πολλές δεκαετίες, η κρίση του Covid λειτούργησε ως επιταχυντής για τη συνέργεια διεθνών συμφωνιών που προωθούν τον ΟΗΕ ως παγκόσμια κυβέρνηση.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν μετατραπεί σε Λεβιάθαν. Οι διάφορες συμφωνίες και οι στόχοι τους επιδιώκουν να υπαγορεύσουν κεντρικά την παγκόσμια οικονομία, τη μετανάστευση, την « αναπαραγωγική υγεία », τα νομισματικά συστήματα, τις ψηφιακές ταυτότητες, το περιβάλλον, τη γεωργία, τους μισθούς, τις αλλαγές στο κλίμα, την υγεία της υφηλίου, και άλλα παρεμφερή διεθνιστικά προγράμματα.
Για να είμαστε σαφείς, αυτοί είναι οι στόχοι ενός οργανισμού που επιδιώκει μια παγκοσμιοποιημένη σοσιαλιστική οικονομία, όχι ενός οργανισμού που επικεντρώνεται στην παγκόσμια ειρήνη, τον τερματισμό των πολέμων ή τα ανθρώπινα δικαιώματα!
Αυτός ο ΟΗΕ στοχεύει να ρυθμίσει κάθε διάσταση της προσωπικής και εθνικής μας ζωής. Εργάζεται για να μειώσει και να εξαλείψει την εθνική κυριαρχία σε όλο τον κόσμο, και ως εκ τούτου να μειώσει τη διαφορετικότητα, τις παραδόσεις μας, τις θρησκείες μας και τις εθνικές μας ταυτότητες.
Ο ΟΗΕ έχει συνεργασίες και στρατηγικές συμφωνίες με κράτη μέλη, καθώς και με άλλους διεθνιστικούς οργανισμούς, όπως το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, η Παγκόσμια Τράπεζα, η CEPI, η GAVI, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, γνωστό ως WEF.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα για το πώς λειτουργούν τα Ηνωμένα Έθνη.
Το WEF και τα Ηνωμένα Έθνη υπέγραψαν μια στρατηγική συμφωνία και εταιρική σχέση το 2019. Να θυμάστε ότι το WEF έχει δεσμευτεί υπέρ του « καπιταλισμού των κοινωνικών εταίρων », μέσω του οποίου μπαίνουν σε λειτουργία κάποιες ιδιωτικές εταιρικές σχέσεις για να ελέγξουν τις κυβερνήσεις.
Το WEF ανέπτυξε ένα σχέδιο το 2020 για να χρησιμοποιήσει την κρίση του Covid, ώστε να αναδιοργανώσει την παγκόσμια διακυβέρνηση γύρω από κοινωνικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής – αυτό το σχέδιο ονομάστηκε Μεγάλη Επανεκκίνηση (Great Reset).
Το WEF είναι ένας εμπορικός οργανισμός που εκπροσωπεί τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου. Εκμεταλλεύεται συστηματικά τις επαναστατικές τεχνολογίες ώστε να ενισχύσει τις ευκαιρίες οικονομικής ανάπτυξης για τα εταιρικά μέλη της. Το WEF έχει σχεδιαστεί ειδικά για να προωθήσει την οικονομική δύναμη των μελών της παγκόσμιας ελίτ, που είναι γνωστή αλλιώς ως «η τάξη των δισεκατομμυριούχων».
Καθώς το WEF τροφοδοτεί με χρήματα τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) μέσω της στρατηγικής συμφωνίας του 2019, ποιος διαχειρίζεται τις συγκρούσεις συμφερόντων που προκύπτουν από αυτήν τη συνεργασία; Πού είναι η διαφάνεια;
Ο ΟΗΕ έχει δεκατέσσερις εξειδικευμένους οργανισμούς υπό την ηγεσία του, που όλοι τους εμπλέκονται στην παγκόσμια διακυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ή του ΠΟΥ.
Κανένας από αυτούς τους οργανισμούς δεν έχει καμία σχέση με το πεδίο εφαρμογής του αρχικού καταστατικού του ΟΗΕ, ο οποίος επικεντρωνόταν στον τερματισμό των πολέμων, στην προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα Ηνωμένα Έθνη χτίζουν αθόρυβα την εξουσία τους εδώ και χρόνια, πριν από την πανδημία, μέσω διαφόρων συμφωνιών και συνθηκών. Για παράδειγμα, η «Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη» είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα τέτοιας συμφωνίας. Η Ατζέντα 2030 είναι μια συνθήκη για τον «μετασχηματισμό του κόσμου μας» και μετατράπηκε σε διεθνές δίκαιο το 2015. Αυτή η συνθήκη ανύψωσε τα Ηνωμένα Έθνη στη θέση μιας αυτοεξυπηρετούμενης παγκόσμιας κυβερνητικής γραφειοκρατίας.
Η Ατζέντα 2030 έχει 17 σκοπούς και 169 στόχους, οι οποίοι ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς το εύρος και το θέμα τους, αλλά σχεδόν όλοι αυτοί οι στόχοι επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια διακυβέρνηση.
Ακολουθούν μερικά μόνο παραδείγματα από τη συνθήκη Ατζέντα 2030. Άραγε μ’ αυτά τα θέματα πρέπει να ασχολούνται τα Ηνωμένα Έθνη, ή μήπως αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίζονται πιο σωστά από τις πολιτικές των κυρίαρχων εθνών;
«Είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τον πλανήτη από την υποβάθμιση, μέσω της βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής, της βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών του πόρων και της λήψης επείγουσας δράσης για την κλιματική αλλαγή».
«Η επίτευξη της πλήρους και παραγωγικής απασχόλησης και αξιοπρεπούς εργασίας για όλες τις γυναίκες και τους άνδρες».
«Η κατάργηση των νόμων, των πολιτικών και των πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις».
«Η υιοθέτηση πολιτικών, ιδιαίτερα δημοσιονομικών, μισθολογικών και κοινωνικής προστασίας, και η σταδιακή επίτευξη μεγαλύτερης ισότητας».
«Η διευκόλυνση της τακτικής, ασφαλούς, τακτικής και υπεύθυνης μετανάστευσης και κινητικότητας των ανθρώπων».
«Μέχρι το 2030, η παροχή νομικής ταυτότητας για όλους, συμπεριλαμβανομένης της καταχώρισης των γεννήσεων».
«Πρόκειται για μια ατζέντα άνευ προηγουμένου εμβέλειας και σημασίας. Είναι αποδεκτή από όλες τις χώρες και ισχύει για όλες…»
Η Ατζέντα 2030 είναι ουσιαστικά ένα ολοκληρωτικό σοσιαλιστικό μανιφέστο. Αυτές και πολλές ακόμη έντονες δηλώσεις σχετικά με τη μείωση των εθνικών δικαιωμάτων βρίσκονται σε αυτή τη Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν υπογράψει στρατηγικές συμφωνίες με τους μεγαλύτερους οργανισμούς, εταιρείες και παγκόσμιες δυνάμεις για να εκπληρώσουν το ουτοπικό τους όραμα για τον κόσμο.
Αυτή είναι μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων – με μη εκλεγμένους αξιωματούχους να την ελέγχουν. Αυτό σημαίνει ότι εσείς και εγώ θα κυβερνιόμαστε από μια μη δημοκρατική εκτελεστική γραφειοκρατία του ΟΗΕ. Αυτή είναι μια μορφή αντίστροφου ολοκληρωτισμού. Μια παγκόσμια τάξη βασισμένη σε μια οικονομία κεντρικού σχεδιασμού. Μια παγκόσμια τάξη που είναι στον πυρήνα της και σοσιαλιστική και ολοκληρωτική.
Τώρα, αυτοί οι στόχοι και οι στόχοι μπορεί να είναι καλοί για να τους αναλάβει κάθε μεμονωμένο έθνος, όμως εδώ πρόκειται για μια αναδιάρθρωση των Ηνωμένων Εθνών πέρα από τον καταστατικό του χάρτη.
Στις αρχές της επιδημίας, ο ΟΗΕ – μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) – δήλωσε ότι χρειαζόταν ένα παγκόσμιο διαβατήριο εμβολιασμών και παρείχε εκτενή καθοδήγηση στα κράτη μέλη για την τυποποίηση των διαβατηρίων αυτών παγκοσμίως.
Σε απάντηση, οι ηγέτες των G-20 (των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου) εξέδωσαν μια ανακοίνωση το 2022 υποστηρίζοντας την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου προτύπου εμβολιασμού για τα διεθνή ταξίδια καθώς και την δημιουργία « παγκόσμιων ψηφιακών δικτύων υγείας » που θα οικοδομηθούν πάνω στα υπάρχοντα ψηφιακά διαβατήρια εμβολίων Covid-19.
Τον Ιούνιο του 2024, ανακοινώθηκε μια νέα πρωτοβουλία μεταξύ της ΕΕ και του ΠΟΥ για μια στρατηγική συνεργασία σε παγκόσμια θέματα υγείας. Η παρούσα συμφωνία επιδιώκει:
«Την ενίσχυση ενός ισχυρού πολυμερούς συστήματος με πυρήνα τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που τροφοδοτείται από μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση ».
Αφού απέτυχε να διαχειριστεί την κρίση του Covid, ο ΠΟΥ αναζητά τώρα περισσότερα χρήματα και εξουσία, για να ελέγξει όλες τις πτυχές της υγείας και της ζωής μας. Σκοπεύουν να τροποποιήσουν τους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας για να διέπουν την « πρόληψη πανδημιών, την ετοιμότητα και την άμεση ανταπόκριση » σε μελλοντικά κρούσματα, η οποία περιλαμβάνει έκτακτα περιστατικά δημόσιας υγείας οποιουδήποτε τύπου. Αυτό περιλαμβάνει έναν σημαντικό ρόλο για τον ΠΟΥ στην άμεση διακυβέρνηση, σε αντίθεση με έναν ρόλο που βασίζεται στην καθοδήγηση.
Αυτές οι αλλαγές βασίζονται στην παγκόσμια υιοθέτηση των «διαβατηρίων εμβολίων» της G-20. Αυτά τα διαβατήρια θα συλλέγουν και θα περιέχουν ιδιωτικά δεδομένα υγείας και θα επιτρέπουν την παρακολούθηση, την παρακολούθηση και τον έλεγχο ατόμων και πληθυσμών σε όλο τον κόσμο. Τα διαβατήρια θα περιλαμβάνουν όχι μόνο τα δεδομένα των εμβολιασμών για τον Covid-19, αλλά και το στάτους όλων των εμβολιασμών. Θα γίνει ένα παγκόσμιο ψηφιοποιημένο διαβατήριο – συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών πληροφοριών υγείας στις οποίες τα Ηνωμένα Έθνη δεν έχουν δικαίωμα πρόσβασης.
Η Κοινή Διακήρυξη της G20 σχετικά με τα διαβατήρια εμβολίων και τις μελλοντικές πανδημίες είναι μια δήλωση σχετικά με το πώς θα αντιμετωπίζονται οι μελλοντικές πανδημίες:
«Αναγνωρίζουμε τη σημασία των κοινών τεχνικών προτύπων και μεθόδων επαλήθευσης, στο πλαίσιο του IHR (2005), για τη διευκόλυνση των απρόσκοπτων διεθνών ταξιδιών, τη διαλειτουργικότητα και την αναγνώριση των ψηφιακών και των μη ψηφιακών λύσεων, συμπεριλαμβανομένης της απόδειξης εμβολιασμών.
Υποστηρίζουμε τον συνεχή διεθνή διάλογο και τη συνεργασία για τη δημιουργία αξιόπιστων παγκόσμιων ψηφιακών δικτύων υγείας ως μέρος των προσπαθειών ενίσχυσης, πρόληψης και αντιμετώπισης μελλοντικών πανδημιών, που θα πρέπει να αξιοποιήσουν την επιτυχία των υφιστάμενων προτύπων και των ψηφιακών πιστοποιητικών COVID-19 .»
Η G-20 συνεργάζεται επίσης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ο χρηματοπιστωτικός οργανισμός του ΟΗΕ), την Παγκόσμια Τράπεζα (η οποία έχει ιδρυτική σχέση με τον ΟΗΕ) και την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών για να επισημοποιήσει τη χρήση των ψηφιακών νομισμάτων της κεντρικής τράπεζας (CBDC) στα τραπεζικά συστήματα. Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών αναφέρεται συγκεκριμένα στη «διαταραχή που προκαλείται από τον Covid-19» ως δικαιολογία για τη δημιουργία ψηφιακών νομισμάτων κεντρικής τράπεζας.
Η «πανδημία» επέτρεψε στους παγκόσμιους ηγέτες να συνενώσουν την παγκόσμια εκτελεστική εξουσία υπό το πρόσχημα της δημόσιας υγείας μέσω της εκτελεστικής γραφειοκρατίας του ΟΗΕ. Η δημόσια υγεία έχει εργαλειοποιηθεί για να αποκτήσουν τον έλεγχο των διαβατηρίων, των ταξιδιών, των τραπεζών, του περιβάλλοντος και της διεθνούς οικονομίας. Πρόκειται για μια κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος του ατόμου στην ιδιωτική ζωή, της εθνικής κυριαρχίας και του καταστατικού του ΟΗΕ.
Είναι απλώς θέμα χρόνου να συνδυαστούν αυτά τα διαβατήρια εμβολίων με τα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας (CBDC). Στη συνέχεια, τα διαβατήρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να απαγορεύουν στους μη εμβολιασμένους, ή σε άλλους πολιτικούς αντιφρονούντες, την πρόσβαση στα ταξίδια και τη χρήση των δικών τους χρημάτων.
Μόλις τεθούν σε εφαρμογή τα διεθνή διαβατήρια, τα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας, οι οικονομικές πτυχές της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ και οι τροποποιήσεις του ΠΟΥ στα IHR, θα ολοκληρωθεί η βάση για μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Ένα παγκόσμιο επιτελικό κράτος, του οποίου η βασική εξουσία ανήκει στον ΟΗΕ, θα γίνει ένας ιστός αράχνης κανόνων, κανονισμών, συμφωνιών και συνθηκών εντός των οποίων άτομα και έθνη θα παγιδευτούν σαν μύγες.
Αυτή η νέα παγκόσμια διακυβέρνηση θα είναι ουσιαστικά άθραυστη. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα χρόνου να ξεπεραστεί η εθνική κυριαρχία. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, εκτός κι αν παλέψουμε να σταματήσουμε αυτή την τρέλα.
Για το λόγο αυτό, η ισχύς των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να εκτεθεί και να περιοριστεί.
Οι διεθνιστές που επιδιώκουν να προωθήσουν την ατζέντα τους χρησιμοποιούν το μοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο οι κανόνες και οι κανονισμοί εμποδίζουν την εθνική κυριαρχία, για να οικοδομήσουν ένα παγκόσμιο σύστημα ελέγχου.
Όλοι πρέπει να πολεμήσουμε αυτήν την εξαγορά σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα δικαστήρια, τα νομοθετικά μας σώματα, τα μέσα ενημέρωσης, τις δημόσιες διαμαρτυρίες και την εξουσία που έχει η εθνική και κρατική μας κυριαρχία για να την καταπολεμήσουμε. Εάν όλα τα άλλα αποτύχουν, μεμονωμένα έθνη μπορεί να χρειαστεί να αποσυρθούν από τη Νέα Παγκόσμια Τάξη του ΟΗΕ για να παραμείνουν ελεύθερα.
Ας εργαστούμε μαζί για να διατηρήσουμε την προσωπική και εθνική μας κυριαρχία ασφαλείς για τις επόμενες γενιές. Μια Νέα Παγκόσμια Τάξη δεν χρειάζεται, δεν είναι αποδεκτή, και εμείς οι πολίτες και οι κυρίαρχες κυβερνήσεις μας θα πρέπει να απορρίψουμε κατηγορηματικά αυτήν την παγκοσμιοποιημένη εξαγορά.
(Αυτή η ομιλία γράφτηκε και στη συνέχεια εκφωνήθηκε στη Διεθνή Σύνοδο Κορυφής για την Κρίση που πραγματοποιήθηκε στο Παλάτι του Κοινοβουλίου στη Ρουμανία από την Jill Glasspool Malone)
Αναδημοσίευση από το Substack του συγγραφέα
Ο Robert W. Malone είναι γιατρός και βιοχημικός. Το έργο του επικεντρώνεται στην τεχνολογία mRNA, τα φαρμακευτικά προϊόντα και την έρευνα επαναχρησιμοποίησης φαρμάκων. Μπορείτε να τον βρείτε στο Substack και στο Gettr
Η Χώρα αντιμετωπίζει λογοκρισία στα κοινωνικά δίκτυα. Αν θέλετε να βλέπετε τις δημοσιεύσεις ο μόνος ασφαλής τρόπος είναι η εγγραφή στο site. Είναι δωρεάν.
Πηγή: primenews.press , choratouaxoritou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου