Ό διάβολος πλησίασε το Θεάνθρωπο μέ πειρασμούς. Ποιός ἄνθρωπος γλιτώνει ἀπ' αὐτόν;
Αὐτός πού κάνει τό θέλημα τοῦ διαβόλου δεν περιμένει προσβολές, γιατί ἁπλά γυροφέρνει πάντα κοντά στον πονηρό.
Μόλις αρχίζει να συνέρχεται κι ἔχει τήν πρόθεση να ξεκινήσει μιά καινούργια ζωή, σύμφωνη μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἐνεργοποιεῖται ἀμέσως ὁλόκληρο τό βασίλειο τοῦ σατανᾶ. Σπεύδουν νά ἐξαφανίσουν τίς καλές σκέψεις καί προθέσεις τοῦ ἀνθρώπου πού μετανοεί, μέ κάθε τρόπο που διαθέτουν.
Ἄν δέν κατορθώσουν νά τόν μεταστρέψουν, προσπαθοῦν νά ἐμποδίσουν τη μετάνοια καί τήν ἐξομολόγησή του. Ἄν δέν κατορθώσουν οὔτε κι αὐτό, ἀγωνίζονται να σπείρουν ζιζάνια, να τ' ανακατέψουν μέ τούς καρπούς τῆς μετάνοιας και να διακόψουν τόν ἀγώνα του γιά τήν κάθαρση τῆς καρδιᾶς.
Ἄν δέν ἐπιτύχουν οὔτε κι αὐτό, προσπαθοῦν νά διαστρέψουν τήν ἀλήθεια. Ἄν ἀντιμετωπιστοῦν ἐσωτερικά, ἐπιτίθενται ἐξωτερικά. Κι αὐτό θά γίνεται διαρκῶς, ὥς τό τέλος τῆς ζωῆς.
Δέν ἀφήνουν τόν ἄνθρωπο οὔτε να πεθάνει μέ ηρεμία, αλλά καί μετά το θάνατό του κυνηγοῦν τήν ψυχή του.
Θα ρωτήσεις: «Τί πρέπει να κάνουμε;Αὐτό εἶναι θλιβερό, τρομακτικό!»
Γιά τόν πιστό δέν ὑπάρχει τίποτα τρομακτικό ἐδῶ, ἐπειδή οἱ δαίμονες μόνο φασαρία κάνουν γύρω ἀπό τό θεοφοβούμενο ἄνθρωπο, δέν ἔχουν καμιά ἀπολύτως δύναμη ἐπάνω του.
Ὁ νηφάλιος ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς ἐκτοξεύει βέλη ἐναντίον τους καί τούς κρατά μακριά του, δέν τολμοῦν νά τόν πλησιάσουν, ἐπειδή φοβοῦνται τήν ήττα, πού τήν ἔχουν δοκιμάσει και στο παρελθόν.
Ἄν κατορθώσουν κάτι, θά ὀφείλεται στήν ἀδεξιότητά μας. Χαλαρώνουμε την προσοχή μας ἤ ἀφήνουμε νά μᾶς παρασύρουν οἱ δαίμονες μέ τίς φαντασίες τους, ἐνῶ ἐκεῖνοι βρίσκονται πάντα ἐκεῖ γιά νά μᾶς ἐνοχλήσουν με περισσότερο θράσος.
Ἄν δέ συνέρθεις ἔγκαιρα, θά σε περιδινήσουν, γιά νά ζαλιστεῖς. Ὅταν ὅμως ἡ ψυχή ἔρθει στα συγκαλά της, τότε ὀπισθοδρομοῦν, γιά νά κατασκοπεύσουν από μακριά και να προβληματιστοῦν ἄν μποροῦν νά σέ προσεγγίσουν ξανά.
Γι' αὐτό πρέπει νά εἶσαι νηφάλιος, να προσέχεις καί να προσεύχεσαι, καί τότε οἱ ἐχθροί δέν μποροῦν νά σοῦ κάνουν τίποτα.
Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος
Από το βιβλίο: « Ο σωστικός χώρος της Εκκλησίας », τόμος Β΄, σελ. 102-103, εκδόσεις Πέτρου Μπότση, Αθήνα 2019.
Όλα αυτά που μας λέει ο Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος απευθύνεται σε μας τους αδυνάτους που παλεύουμε για να προχωρήσουμε στην Πίστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν όμως και οι προχωρημένοι στην Πίστη , εκεί ο αόρατος πόλεμος είναι τελείως διαφορετικός.
Είναι το τελευταίο και χειρότερο όπλο του διαβόλου είναι το πιο ύπουλο και θανατηφόρο.
Να ρίξει τον Χριστιανό στην έπαρση, την οίηση, την κενοδοξία και την υπερηφάνεια.
Όταν ο Χριστιανός δεχτεί πλούσιες της δωρεές του Θεού τότε υπάρχει αυτός ο μεγάλος κίνδυνος.
Όταν ο πρώτος μετά τον Έναν, ο Πρωτοκορυφαίος Απόστολος Παύλος του οποίου όλος ο Βίος του είναι διωγμοί, βάσανα και αμέτρητη ξυλοδαρμοί όπου και να πήγαινε ξύλο έτρωγε σε σημείο που να τον θεωρήσουν ακόμα και νεκρό στα Λύστρα και να τον πετάξουν έξω από την πόλη ως έναν πεθαμένο σκύλο.
Και μας λέει ο Απόστολος Παύλος:
Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμα
«Μου εδόθη ένα αγκάθι, άγγελος του Σατανά, δια να με ραπίζη»
Ραπίζει και όχι ραπίσει. Δηλαδή συνεχώς.
Όταν στον Πρώτοκορυφαίο Απόστολο Παύλο του έδωσε άγγελο σατάν για να τον ραπίζει, τι θα δώσει σε όλους εμάς;
Για αυτό και ο Θεός σε όποιον αρχίζει και προχωράει πνευματικά του στέλνει θλίψεις και δοκιμασίες και προπάντος σωματικές ασθένειες για να τον σώσει από το θανατηφόρο μικρόβιο της υπερηφανείας.
Αν διαβάσετε τον Βίο του Αγίου Παϊσίου μέσα από το βιβλίο του Μονάχου Ισαάκ θα τρομάξετε από τις τόσες ασθένειες που ταλαιπωρούσαν τον Άγιο Παΐσιο .
Και θα κλείσω με αυτό:
Του έλεγαν οι προσκυνητές που πήγαιναν στον Άγιο Παΐσιο.
Γέροντα υπάρχει αυτό το φάρμακο για την ασθένειά σας, υπάρχει το άλλο για την άλλη, υπάρχει και το άλλο για την άλλη.
Και της απαντούσε με απλότητα ο Άγιος Παΐσιος :
Μη στεναχωριέστε, με το χώμα θα βολευτούν όλα.
Αυτοί είναι οι Άγιοι μας.
Τα Φώτοστέφανά τους, κρύβουν πόνους, θλίψεις, βάσανα και διωγμούς.
Και όσο πιο μεγάλος είναι ο σταυρός του καθενός, τόσο πιο μεγάλη θα είναι και η Ανάσταση του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτό μην στεναχωριόμαστε αν ο Χριστός μας δίνει μεγάλους σταυρούς, αλλά να χαιρόμαστε, γιατί σημαίνει ότι δεν γεννηθήκαμε για τα μικρά και τα γήινα ,αλλά για τα υψηλά και τα Επουράνια. Αμήν.
Χριστός Ανέστη!