Κ.Σ.
Στην πολιτεία μου, θα τα ’κανα όλα ανάποδα:
δεν θα επέτρεπα καμιά μορφή εμπορίου·
δικαστήρια δεν θα υπήρχαν·
γράμματα δεν θα μάθαινε κανείς·
τα πλούτη, η φτώχεια θα ’ταν άγνωστα·
κανείς δεν θα ’ταν υπηρέτης κανενός·
συμβόλαια, κληρονομιές, σύνορα, περιφράξεις,
χωράφια, αμπέλια, τίποτα απ’ αυτά·
μέταλλα, στάρι, λάδι και κρασί, ανύπαρκτα όλα·
δουλειά καμιά, όλοι οι άνδρες άεργοι, όλοι,
και οι γυναίκες, όλοι, αθώοι όμως και αγνοί·
καμία ανώτερη εξουσία –
κοινά θα ήταν όλα τα αγαθά της φύσης,
χωρίς ιδρώτα, χωρίς μόχθο.
Έγκλημα, προδοσία, σπαθιά, μαχαίρια,
ακόντια, ντουφέκια ή κανόνια δεν θα υπήρχαν.
Η φύση μόνη της
θα χάριζε τους πλούσιους καρπούς σε αφθονία
για να θρέψει τους αθώους μου πολίτες.
[«The Tempest» Θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ ( αποσπασμ.) μετφ: Ν. Χατζόπουλος).
Κ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου