Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός κατέβηκε από τον Τίμιο Σταυρό για να τον τυλίξουν σε σάβανο και να τον τοποθετήσουν στον τάφο, ένα μεγάλο σύννεφο σε σχήμα δίσκου εμφανίστηκε στον ουρανό, στα χρώματα του ουράνιου τόξου, που σκόρπισε ένα ζεστό και διάχυτο φως. Αυτό το σύννεφο εγκαταστάθηκε πάνω από το λάκκο, και από αυτό δονήθηκε μια αρμονική μελωδία σαν μακρινή ηχώ, και αγγελικές φωνές τραγούδησαν το "Hosanna"!
Αλλά η πιο αποκαρδιωτική σκηνή, αφηγείται ο Σωτήριος Κρότος, ένας από τους εβδομήντα μαθητές που συνόδευαν τον Κύριο, συνέβη τη στιγμή που η Υπεραγία Θεοτόκος πλησίασε το σώμα του Υιού της:
«Η Μητέρα του πλησίασε, γονάτισε και εμείς μαζί της. Την κοιτούσα, μια πραγματική Μητέρα του πόνου. Πόση ταπείνωση, υποταγή και υπακοή στο θέλημα του Θεού, και ταυτόχρονα πόση ευπρέπεια, αξιοπρέπεια και αρχοντιά μιας βασίλισσας, στον απέραντο πόνο της! Η ψυχή της έκλαψε.
Η κραυγή της ψυχής δεν εκδηλώνεται υλικά, δεν υπάρχουν δάκρυα, ούτε θρήνοι, ούτε γκρίνια, αλλά είναι τόσο δυνατή και τρομερή που σκίζει την καρδιά σου στα δύο.
Έβαλε το χέρι της πάνω από το σάβανο, στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, και σήκωσε λίγο το κεφάλι του. Έσκυψε και άγγιξε το μάγουλό της στο δικό του. ΦΙΛΙΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ! Το φίλημα του σώματος γίνεται συνήθως στα χείλη. Το φιλί της ψυχής είναι το αγνό άγγιγμα από μάγουλο σε μάγουλο, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.
Έβαλε το κεφάλι του πίσω και υποχώρησε στην αριστερή γωνία του λάκκου, δίπλα στον Ιωάννη».
απόσπασμα από Παραβολές και ιστορίες για τη Μητέρα του Θεού του Traian Badarau
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου