Μὴν ξεχνᾶς ὅτι ὅλη ἡ δύναμις, τὸ φῶς σου καὶ ἡ ἐπιτυχία σου ἔγκεινται στὸν Χριστὸ καὶ στὸν Σταυρό του.

Στρέψε τὴν καρδιά σου πάλι σ’ ἐμένα, πού μου ἀνήκει. Ὀφείλεις ἐμένα ν’ ἀγαπᾶς πάνω ἀπὸ τὸ κάθε τί, νὰ τιμᾶς ἐμένα, νὰ εἶσαι ἀφωσιωμένος σ’ ἐμένα. 

Ἐγὼ ἔπλυνα μὲ τὸ αἷμα μου τὶς ἁμαρτίες σου καὶ τὶς ἔκαμα λευκότερες ἀπὸ τὸ χιόνι. 

Ἔδωσα στὴν ψυχή σου εἰρήνη καὶ χαρά. Σὲ ἀγάπησα πιὸ πολὺ ἀπ’ ὅ,τι ἀγαπᾶ μία μητέρα τὰ παιδιά της. 

Ἐγὼ εἶμαι ποὺ σὲ ἔσωσα ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο. Ποιὸς λοιπὸν μπορεῖ νὰ σφετερισθῆ τὴ δική μου δόξα; Εἶμαι ὁ Παντοκράτωρ.

Σὲ ὅλα τα ἔργα σου, εἴτε στὸ σπίτι σου εἴτε στὸν τόπο τῆς δουλειᾶς σου, μὴν ξεχνᾶς ὅτι ὅλη ἡ δύναμις, τὸ φῶς σου καὶ ἡ ἐπιτυχία σου ἔγκεινται στὸν Χριστὸ καὶ στὸν Σταυρό του. 

Ἰησοῦ, βοήθησε μέ. Ἰησοῦ, φώτισε μέ. Αὐτοῦ εἶναι ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Ὅπου καὶ ἂν στραφῶ, πρὸς ὅποια κατεύθυνσι καὶ ἂν κινηθῶ, ὁ Θεὸς εἶναι μπροστά μου. Ὅλοι οἱ δρόμοι μου Αὐτὸν ἔχουν ὡς τέρμα τους. 

«Ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω;» 

(Ψάλμ. ρλὴ΄ 7)

Ἀπὸ τὸ βιβλίο :

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ».

Ἐκδόσεις: Ὀρθόδοξος Κυψέλη, 2004.