« Με καταλάμπρυνες με του προσώπου Σου το φως, που το ’βαλες επιγραφή πάνω στο ανώφλι της καρδιάς μου... »!

Κ.Σ.

«Σε αγαπώ, Κύριε ο Θεός μου, κι επιθυμώ να σ’ αγαπώ πάντα και πιο πολύ.

Γιατί εσύ ’σαι πράγματι

απ’ το καλύτερο μέλι γλυκύτερος,

απ’ το εκλεκτότερο γάλα θρεπτικότερος

κι απ’ όλο το φως αστραφτερότερος.

Γι’ αυτό είσαι για εμένα κι από το χρυσάφι κι από τ’ ασήμι κι απ’ τα πολύτιμα πετράδια

πολυτιμότερος...».

« Ω αγάπη, που πάντα είσαι παραπάνω από ολόθερμη

και δεν καταπέφτεις ποτέ σε χλιαρότητα!

Περίφλεξέ με!...

Θα σ’ αγαπήσω, Κύριε, γιατί Συ πρώτος μ’ αγάπησες.

Και πού να ’βρω λόγια αρκετά, ώστε να περιγράφω όλα τα δείγματα της μεγίστης αγάπης Σου για εμένα;...».

« Σε Σένα αρμόζει κάθε έπαινος. Σε Σένα ανήκουν οι ύμνοι και κάθε δοξολογία.

Το άπειρο μεγαλείο Σου υμνολογούν όλοι οι άγγελοι και τα ουράνια πνεύματα και του ουράνιου κόσμου όλες οι αγγελικές δυνάμεις.

Εσένα ακατάπαυστα δοξολογούν ως κτίσματα τον Κτίστη τους, 

ως δούλοι τον Κύριό τους, ως στρατιώτες τον Βασιλέα του Σύμπαντος.

Σε Σένα την παναγία και αδιαίρετο Τριάδα, τον μόνον αληθινό Θεό,

 προσφέρει η κτίση όλη, με ευλάβεια και θαυμασμό, την αναγνώριση του θείου Σου μεγαλείου, 

και Σένα δοξολογούν τα πάντα, σε όλους τους αιώνες. Αμήν!».

« Με καταλάμπρυνες με του προσώπου Σου το φως, που το ’βαλες επιγραφή πάνω στο ανώφλι της καρδιάς μου... »!

[αγ. Αυγουστίνος Επίσκοπος Ιππώνος. Πηγές: Βίος και Λόγοι αγ. Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, εκδ. Ι.Π. και Σ. Μονή Χρυσοπηγής Χανιά, 2019 και Προσευχητάριον, εκδ. έτους 1957(σ.σ. απόδοση του κειμένου στη δημ. γλώσσα)].

Κ.Σ.