Φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζὶ

photo by Κ.Σ.

Ναι αγαπημένη μου,

εμείς γι᾿ αυτὰ τα λίγα κι απλὰ πράγματα πολεμάμε

για να μπορούμε να ῾χουμε μία πόρτα, εν᾿ άστρο, ένα σκαμνὶ

ένα χαρούμενο δρόμο το πρωὶ

ένα ήρεμο όνειρο το βράδι.

Για να ῾χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν

ένα τραγούδι που να μπορούμε να τραγουδάμε

Όμως αυτοὶ σπάνε τις πόρτες μας

πατάνε πάνω στον έρωτά μας.

Πριν πούμε το τραγούδι μας

μας σκοτώνουν.

Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν.

Φοβούνται τον ουρανὸ που κοιτάζουμε

φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε

φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του παιδιού μας

......φοβούνται τα λόγια που λέμε οι δυό μας με φωνὴ χαμηλωμένη

φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζὶ

μας φοβούνται, αγάπη μου, και όταν μας σκοτώνουν

νεκροὺς μας φοβούνται πιο πολύ. 

( απόσπασμα από το ποίημα  του Τάσου Λειβαδίτη ''Αυτὸ το αστέρι είναι για όλους μας'')

Κ.Σ.