Τα πάντα έξω κάτασπρα!! Ολονυκτίς ο ουρανός πασπάλιζε με χιόνι το μικρό χωριό με περίσσιο πάθος.
Άρε γιαγιά!! Μουρμούριξε… Δώρο για τα γενέθλιά του..!
Και ν’ ανοίξω το μαγαζί..ποιος θα έρθει;!;!;!
Σήμερα
ας κόψουν λουλούδια από το κήπο του γείτονα! Είπε και γέλασε απ’ τη
καρδιά του ο Θεμιστοκλής. Από παππού σε πατέρα και από πατέρα σε γιο το
ανθοπωλείο.
Αφού
τακτοποίησε τις πρωινές ανάγκες του σώματος.. άναψε το καντηλάκι στο
εικονοστάσι… γονάτισε μπρος του για να μιλήσει με τον επίγειο ουρανό.
Εις
το Όνομα του Πατρός… Άγιος ο Θεός… Πάτερ ημών… Βασιλεύ Ουράνιε… Δόξα εν
Υψίστοις Θεώ…. Και λίγο πριν το Δι’ ευχών μια βαθιά ανάσα: Κύριε το
Κόκκινο Γράμμα!!!.. και πάλι βαθιά ανάσα: Κύριε το Κόκκινο Γράμμα!!!…
Η
γιαγιά του η Καλλιόπη μπορεί να έβαζε στα έγγραφα υπογραφή με ένα
Σταυρό…. ΑΛΛΑ…. Σταυρό εβαζε και στην ίδια της την ζωή σε κάθε χτύπο της
καρδιάς της!
Στη
διαθήκη της άφησε στον εγγονό της μεταξύ άλλων κι ένα ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΡΑΜΜΑ.
Ακολούθησε, έγραφε σε ένα άλλο φάκελο, ΠΙΣΤΑ τις οδηγίες του και θα πας
στο Παράδεισο!!!!
Ένα Κόκκινο Γράμμα….. ΑΔΕΙΟ…. ΚΕΝΟ… ΚΑΜΙΑ ΛΕΞΗ!!!!!!!!!!!!!
Τα
συναισθήματα του Θεμιστοκλή ανεμοστρόβιλος… Το ένα διαδέχονταν το άλλο:
Απορία... Λύπη... Γέλιο... Θυμός... και πάλι απ’ την αρχή.
Πήγε σε ειδικούς… σε καθηγητές… σε παπάδες... σε θεολόγους και σε καλόγερους. Μηδέν από Μηδέν… Άκρη Μηδέν!!!!!
Έκτοτε πέρασαν πέντε χρόνια κι ο Θεμιστοκλής με την Εκκλησία του και το ανθοπωλείο του.
Και
στο τέλος κάθε προσευχής του να κοιτάει το Κόκκινο Γράμμα και να
φωνάζει συνεχώς με λυγμούς…. Σώσε με Κύριε ότι ΟΥ ΕΠΙΓΙΓΝΩΣΚΩ τη σωτηρία
μου ο άθλιος…!!!
Ο Θεμιστοκλής έφθασε σε βαθιά γεράματα και έκλεισε κι αυτός τα μάτια του από μάταιο τούτο κόσμο.
Χωρίς τελικά να μάθει τι «έλεγε» αυτό το γράμμα!!!!
–Και που είναι τώρα παππού ο Θεμιστοκλής;
–Είναι μαζί με τη γιαγιά του στο Παράδεισο!!
–Και που το ξέρεις;
–Τους είδα στο όνειρο μου και τους δύο μαζί!
–Κοίτα.. μου άφησε και εμένα ένα Κόκκινο Γράμμα!! Γράμμα του Παραδείσου!!
–Και τι λέει παππού;!;!;!
–Τίποτα!!!!!!
–Δηλαδή;!;!;!;
–Δηλαδή…….. Δεν υπάρχουν ΜΑΓΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ!!! Παρά ΜΟΝΟ ΣΥΝΤΑΓΕΣ φτιαγμένες από ΠΙΣΤΗ!!!!!
Οὐ
πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τήν βασιλείαν τῶν
οὐρανῶν….Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζών και
πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνει εις τον αιώνα!!!!!!!!
π. Στρατής Μαμάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου