Λέει μἰα λαϊκή παράδοση, ὅτι κάποτε πέθαναν δύο γείτονες. Ἕνας πολύ πλούσιος καί ἕνας πολύ φτωχός...

Λέει μια λαϊκή παράδοση, ότι κάποτε πέθαναν δύο γείτονες. Ένας πολύ πλούσιος και ένας πολύ φτωχός. Και παρουσιάστηκαν και οι δύο αυθημερόν στον Απόστολο Πέτρο.

Ο Απόστολος Πέτρος έστειλε τον πλούσιο σε μια παράγκα και τον φτωχό σε ένα διώροφο σπίτι. Ξινίστηκε ο πλούσιος και τόλμησε και είπε στον Απόστολο:

 

- Άγιε Πέτρε, μήπως κάνετε λάθος; Εγώ έμενα στο διώροφο και αυτός έμενε στη γη σε παράγκα.

Ο Απόστολος Πέτρος του είπε:

 

- Όχι δεν έκανα λάθος. Δεν ισχύουν αυτά που ίσχυαν κάτω, εδώ πάνω. Ό,τι στέλνει ο καθένας εδώ πάνω, του χτίζουμε και του ετοιμάζουμε.

Εσύ τί έστειλες εδώ πάνω; Τα έφαγες και τα γλέντησες... ωστόσο σε φυλάει η συνεισφορά του φτωχού!

Ο φτωχός όπως ξέρεις ήταν ζητιάνος και ένα μέρος από αυτά που έβγαζε, τα έδινε ελεημοσύνη σε έναν τυφλό, γιατί θεωρούσε ότι είχε μεγαλύτερη ανάγκη απ' αυτόν. Ο φτωχός με την ελεημοσύνη αυτήν, έχτισε αυτό το διώροφο. Εσύ τί είδους ελεημοσύνη έχεις κάνει; Τίποτα!

 

Και όμως υπάρχει αυτή η παράγκα για σένα για τον εξής λόγο: 

 

Η υπηρέτρια που είχες στο σπίτι σου, κρυφά από σένα, έδινε ό,τι περίσσευε από τα φαγώσιμα σε μια χήρα με 6 παιδιά. Αυτό που έφτιαχνε η υπηρέτριά σου θεωρείται κλοπή, όμως ο Θεός διότι αυτά που έδινε ήταν από τα δικά σου, συγκαταβαίνει και έδωσε εντολή να σου φτιάξουμε για σένα, αυτήν την παράγκα.

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †

πηγη