Ὁταν ἡ ἐκκλησία διώκεται, τότε καί δοξάζεται
(Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου)
Μακάρι να κινούνταν οι ιεράρχες μας εναντίον όλων αυτών των αντίχριστων νόμων, των ΚΥΑ όπως τους λένε, που ουσιαστικά καταλύουν το σύνταγμα όλες αυτές οι αποφάσεις, που λαμβάνονται τάχατες λόγω της πανδημίας, η οποία δεν είναι πανδημία, είναι δήθεν πανδημία.
Οι ίδιοι, με τα στατιστικά που μας δίνουν, η στατιστική υπηρεσία της Ελλάδος, μας λέει ότι κατά το πρώτο εξάμηνο-επτάμηνο του 2020, οι συνολικοί θάνατοι που είχαμε στην Ελλάδα, είναι χίλιοι τόσοι λιγότεροι, σε σχέση με τους συνολικούς θανάτους του 2019 τους πρώτους έξι-επτά-οκτώ μήνες.
Λοιπόν, και μόνο αυτό τι αποδεικνύει; ότι δεν υπάρχει πανδημία. Πανδημία σημαίνει να πεθαίνουν σωρηδόν οι άνθρωποι. Άρα, με πρόσχημα μία δήθεν πανδημία, έκτακτη ανάγκη, έτσι οι άνθρωποι αυτοί έκλεισαν τις εκκλησίες με την ανοχή όμως δυστυχώς, πρέπει να το πούμε των επισκόπων, πράγμα απαράδεκτο.
Θα έπρεπε να κινηθούν και νομικά και δυναμικά και ως εξουσίαν έχοντες μέσα στην εκκλησία να αφήσουν τους πιστούς ελεύθερους να λατρεύουν τον Θεό. Αντίθετα μας επιβάλλουν και πρόσφατα δια του εκπροσώπους τους, να φοράμε μάσκες, να τηρούμε τα μέτρα τα βλάσφημα αυτά, που μετατρέπουν την λατρεία σε καρναβάλι και άρχισαν τώρα να ψιθυρίζουν, να συζητάνε και για την Θεία Κοινωνία, δυστυχώς.
Ένας εκπρόσωπος είπε ότι δεν είναι λέει, δογματικό θέμα τα πλαστικά κουταλάκια μιας χρήσεως στη Θεία Μετάληψη… Mα, αν είναι δυνατόν! Επιτρέπεται να ανοίγει μία τέτοια συζήτηση ένας αρχιερέας ορθόδοξος; Να αλλάξουμε δηλαδή την λατρεία μας και να εισάγουμε αυτή την ιδέα, ότι υπάρχει φόβος μολυσμού από Τον Πανάγιο Κύριο; Δεν είναι δογματικό θέμα αυτό; Δεν είναι βλασφημία στο Άγιο Πνεύμα, στον Κύριο;
Και βέβαια είναι δογματικό θέμα, είναι μία βλασφημία στον Χριστό. Όπως η βλασφημία ότι ο Χριστός δεν έγινε άνθρωπος ή δεν είναι άνθρωπος ή ότι ο Χριστός είναι μόνο άνθρωπος και δεν είναι Θεός. Λοιπόν, όλα αυτά ή ότι ο Χριστός, όπως μας λένε αυτοί, μέσα στο σπίτι Του στην εκκλησία, μπορεί να μας μολύνει, αν είναι δυνατόν!
Και να το ακούει κανείς από ανθρώπους ασχέτους και εχθρούς της πίστεως, μασόνους, σιωνιστές κλπ θα έλεγε κανείς, ότι δικαιολογούνται, έτσι, αυτοί κάνουν την δουλειά τους, την δουλειά του σατανά. Αλλά να το ακούει από χείλη αρχιερατικά, αυτό πλέον είναι πέρα από κάθε φαντασία θα λέγαμε.
Αλλά όλα αυτά βέβαια ερμηνεύονται, ο μακαριστός ο Αυγουστίνος ο Καντιώτης το έλεγε αυτό, ότι δυστυχώς πριν γίνουν επίσκοποι πηγαίνουν στην στοά και φυσικά μετά δένονται. Βέβαια, δεν είναι αυτό για όλους, δεν ισχύει για όλους, υπάρχουν και καλοί επίσκοποι αλλά νομίζουμε ότι είναι πάρα πολλοί λίγοι.
Αυτό δυστυχώς συμβαίνει και ο ίδιος ο Κύριος το είπε αυτό, ότι όταν θα ξανάρθω στην γη, άραγε θα βρω την πίστη; Αυτό το πολύ θα λέγαμε μελαγχολικό ερώτημα που έθεσε ο Κύριος.
Βέβαια ο ίδιος μας έχει απαντήσει ότι θα την βρει την πίστη γιατί η εκκλησία θα υπάρχει, αλλά πόσοι θα έχουνε αυτή την πίστη ζωντανή; Εκεί είναι το ερώτημα, πόσοι θα παραμείνουμε τελικά;
Βλέπετε οι αληθινοί χριστιανοί, έτσι, που παραμένουμε πιστοί στην ιερά παράδοση όλο και λιγοστεύουμε.
Και έχουμε τώρα αντιπάλους του ψευτοχριστιανούς οι οποίοι δεν έχουνε κανένα ενδοιασμό να πάνε στην εκκλησία με μάσκες, δεν ξέρω αργότερα με τι άλλο θα πηγαίνουν, με γάντια, τι άλλο θα τους πούνε, να μην φυλάν τις εικόνες ή να τις φυλάνε με την μάσκα και αντί να φυλάνε την εικόνα δηλαδή φυλάνε την μάσκα.. ή να πηγαίνουνε να κοινωνήσουν με την μάσκα και να την βγάζουν τελευταία στιγμή και μετά πάλι να την φοράνε και το αίμα του Χριστού δηλαδή να ποτίζει την μάσκα, αν είναι δυνατόν! Να λέγεται αυτό ευλάβεια και ευσέβεια.
Αλλά αυτοί είναι που γίνονται και διώκτες των ανθρώπων που θέλουν να τηρήσουν τον νόμο του Θεού και τους βγάζουν έξω από τις εκκλησίες, προς μεγάλη μας χαράς βεβαίως γιατί όταν ο χριστιανός διώκεται, τότε και λαμπρύνεται. Όταν η εκκλησία διώκεται, τότε και δοξάζεται.
Για αυτό τα χρόνια που ζούμε είναι τα πιο ωραία χρόνια γιατί είναι χρόνια που μπορεί ο αληθινά χριστιανός να δοξαστεί, να λαμπρυνθεί, να στεφανωθεί με το στεφάνι της ομολογίας και ίσως ίσως και του μαρτυρίου αργότερα. Γιατί έτσι όπως πάνε τα πράγματα δεν αποκλείεται ο διωγμός να γίνει πιο σκληρός και αιματηρός ακόμα, όπως πριν λίγα χρόνια ήτανε στην Ρωσία.
Πάντοτε η εκκλησία ήτανε εν διωγμό, από την πρώτη στιγμή, από την στιγμή που έγινε η Πεντηκοστή αμέσως είχαμε διωγμούς στην εκκλησία. Ο διάβολος δεν σταμάτησε από τότε, δύο χιλιάδες χρόνια, να καταδιώκει τους πιστούς. Παρόλα αυτά, οι πιστοί συνεχίζουν να υπάρχουν και θα υπάρχουν και η εκκλησία θα υπάρχει.
Το θέμα είναι ο καθένας μας προσωπικά να είμαστε νήφοντες, γρηγορούντες, προσευχόμενοι και με σταθερό και εδραίο και αμετακίνητο φρόνημα, πιστοί στην υπόσχεση μας στον Κύριο, στην αφιέρωσή μας στον Κύριο για να παραμείνουμε μέχρι τέλους στην εκκλησία και στην σωτηρία.
Απομαγνητοφώνηση:
Ορθόδοξα, Πνευματικά & Ωφέλιμα (ομάδα στο Viber)
πηγη: https://orthopraxia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου