Χώνη ποταμών τὸν κατακλυσμὸν λύων.
Ρουν Μιχαὴλ ποταμών χώνευσε, Νόων άγός, έκτη.
Κάποιος ειδωλολάτρης στη Λαοδίκεια είχε μία κόρη μουγγή, γεγονός που του προξενούσε μεγάλη θλίψη. Σ’ αυτόν εμφανίστηκε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και του είπε να πάει την κόρη του στην πηγή, όπου θα έβρισκε τη θεραπεία. Ό πατέρας υπάκουσε αμέσως και έφερε την κοπέλα στην πηγή· εκεί συνάντησε πολλούς ανθρώπους που επίσης είχαν προστρέξει για να γιατρευτούν από ποικίλα δεινά και ασθένειες. Όλοι αυτοί ήταν χριστιανοί. Τους ρώτησε ο πατέρας πώς θα ζητήσει θεραπεία για την κόρη του και οι χριστιανοί του είπαν: «Πρέπει να προσευχηθείς στον αρχάγγελο Μιχαήλ, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Πράγματι ο άνθρωπος προσευχήθηκε, ύστερα έδωσε στην κόρη του να πιει από το νερό της πηγής και το κορίτσι άρχισε να μιλά! Ο ειδωλολάτρης πατέρας, η κόρη και όλοι οι οικιακοί τους βαπτίστηκαν. Μάλιστα αυτός έκτισε πάνω από την πηγή εκκλησία, αφιερωμένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Πολλά χρόνια αργότερα ένας νέος, ονόματι Άρχιππος, εγκαταστάθηκε στην περιοχή και ζούσε ασκητικά, νηστεύων και προσευχόμενος. Οι ειδωλολάτρες έκαναν πολλά κακά πράγματα εναντίον του, καθώς τους ενοχλούσε το γεγονός ότι ο άγιος τόπος των χριστιανών ανέδινε τέτοια πνευματική δύναμη που είλκυε πλήθη ανθρώπων. Η μοχθηρία των ειδωλολατρών τους έκανε να εκτρέψουν προς τα εκεί τη ροή ενός παραπλήσιου ποτάμιου, με σκοπό να πλημμυρίσει ο τόπος συμπαρασύροντας την εκκλησία και την πηγή. Όμως, δι’ ευχών του Αρχίππου, επενέβη ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο οποίος ήλθε και τρύπησε τον βράχο δίπλα στην εκκλησία και τα νερά του ποταμού παραδόξως χύθηκαν μέσα στο ρήγμα.
Έτσι διασώθηκε ο τόπος και ονομάστηκε «Χώναι», επειδή χάρη στο θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ τα νερά χώθηκαν εκεί, στο άνοιγμα του βράχου. Εκεί ασκήθηκε ο άγιος Άρχιππος, μέχρι την ηλικία των εβδομήντα ετών, οπότε αναπαύθηκε ειρηνικά εν Κυρίω.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Σεπτέμβριος, εκδ. Άθως, σ.55-56)
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγε, δυσωποῦμέν σε ἀεὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς σαῖς δεήσεσι τειχίσης ἡμᾶς, σκέπη τῶν πτερύγων, τῆς ἀῢλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς ταξιάρχης τῶν ἄνω Δυνάμεων.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὡς νεφέλη ὠράθης ἐπισκιάζουσα, Μιχαὴλ Ταξίαρχο τῷ σῷ ἁγίω ναῶ, ὑετίζων δαψιλῶς ὕδωρ ἀθάνατον ὅθεν ὡς ἄλλη κιβωτόν, διεφύλαξας αὐτόν, καὶ ρείθρων τῶν ποταμῖων, τὸν ροῦν ἠκόντιαας πόρρω, πρὸς εὐφροσύνην τῶν ψυχῶν ἠμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Ἀρχιστράτηγε Θεοῦ, λειτουργὲ θείας δόξης, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγέ, καὶ ἀρχηγὲ τῶν Ἀσωμάτων, τὸ συμφέρον ἡμῖν αἴτησαι, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, ὡς τῶν Ἀσωμάτων ἀρχιστράτηγος.Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
πηγη: pemptousia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου