Κατά τήν διάρκεια τῆς ἀναστάσιμης θείας Λειτουργίας τῆς 16ης Ἀπριλίου 2017, σχηματίζεται πάνω στόν ἅγιο Ἄρτο, μέ τήν παρουσία τοῦ Αγίου Φωτός, ἡ μορφή τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ὡς Θεάνθρωπος κατάργησε (στήν ἀνθρώπινη διάσταση τῆς ὕπαρξής Του) κάθε ἐξουσία θανάτου καί φθορᾶς.
Στή θεϊκή φύση τῆς ὕπαρξής Του ἡ φθορά καί ὁ θάνατός μας ἦταν “ἀνύπαρκτα” καί “ἀνυπόστατα”.
Τά ἔζησε, τά δέχθηκε νά τά περάσει μέ τήν ἀνθρώπινη διάσταση-φύση τῆς ὕπαρξής Του, γιά νά τά σβήσει.
Καί ἔγινε “ἡ ὁδός μας”. Ἀναστήθηκε, “καθότι οὐκ ἦν δυνατόν κρατεῖσθαι ὑπό τῆς φθορᾶς τόν Ἀρχηγόν τῆς ζωῆς”.
Ἀρχηγός τῆς ζωῆς γιά τόν Ἑαυτό Του; Ὄχι. Ὁ Ἑαυτός Του εἶναι ζωή καί ἀνάστασις.
Στήν Β΄ Παρουσία Του συλλογικά ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα θά ἀναστηθεῖ ὡς φύσις, οἱ πάντες μέ τήν ἀνθρώπινη φυσικότητα· ἀλλά ὠς προαίρεση ὁ καθένας μας θά πάρει τή θέση του σέ μιά σχέση ἤ σέ “μή σχέση” μέ τό Χριστό.
Ἄλλοι θά ζοῦν τό Χριστό ὡς φῶς ζωῆς, καί ἄλλοι θά ζοῦν τήν Β΄ Παρουσία τοῦ Χριστοῦ ὡς φωτιά, ὅπως διδάσκει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: “ὡς πῦρ θά ἴδουν ὅν ὡς φῶς οὐκ ἐγνώρισαν”.
Καί αὐτό τό αἰώνιο βιώνεται ἀπό τώρα, ὡς ἐπιλογή τωρινή.
Ἄλλοι πιστεύουν, καί ἄλλοι ἀπιστοῦν. Κι ἀπ᾽ αὐτούς τούς ἀπιστοῦντες, ἄλλοι σέβονται τά ὅριά τους, καί ἄλλοι τά ξεπερνοῦν ἀλαζονικά.
Ὅμως, ὁ Κύριος παραμένει ὁ Δημιουργός, ὁ Προνοητής, ὁ Ζωοπάροχος γιά ὅλους.
Παραμένει ὁ Λυτρωτής καί Σωτήρας γιά ὅλους. Ἀλλά ἡ σωτηρία μετέχεται ἀπό μᾶς τούς ἀνθρώπους ὡς σχέση μέ τό Χριστό, ὡς κοινωνία μέ τό Χριστό, ὡς (συμ)μετοχή στό Χριστό, ὡς ἑνότητα μέ Ἐκεῖνον, ὡς πιστότητα ἀγάπης πρός τό Χριστό, ὡς λαχτάρα εὐλαβική καί πόθος ἱερός ἐκστατικός γιά τό Χριστό.
Μέ τέτοιες προϋποθέσεις βιώνεται ἡ θεία λειτουργία καί ἡ θεία κοινωνία.
Εἶναι χάρις, δωρεά, παρουσία, ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ· εἶναι καί δική μας πίστη, ἀποδοχή, λαχτάρα, ἐπιπόθηση (αὐτό πού λέμε μέ μιά λέξη “λατρεία”).
Ἰ.Μητρόπολη Γουμενίσσης Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου