Tι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος;
Στενοχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω.
Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να στενοχωρούμεθα, ούτε πρέπει να μας τρομάζει ο θάνατος. Γιατί τι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος…
Καί από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι. Οπότε, κατά την ημέρα της Κρίσεως, θα βρεθούμε στα δεξιά του Χριστού μας.
Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι και θα απολαύσουμε τα αγαθά του Παραδείσου.
Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια. Ήρθαμε να δοκιμαστούμε και να φύγουμε για την αιώνια ζωή. Μη θλίβεσαι, λοιπόν, για κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο.
Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Καί το περιμένουμε. Ανεξάρτητα εάν μερικοί δε θέλουν να το συνειδητοποιήσουν και λένε: «εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος». Αμ, δεν είναι έτσι.
Καί το ξέρουν και οι ίδιοι που το λένε. Καί κατά βάθος δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Όταν, όμως, θα έλθουν αντιμέτωποι με το θάνατο, τότε ποιός θα τους σώσει; Δεν έχεις ακούσει στον πρώτο κίνδυνο που συναντούν, ακόμη και εκείνοι που είναι, η ισχυρίζονται ότι είναι, άπιστοι, ποιόν καλούν σε βοήθεια; Δε φωνάζουν, «Θεέ μου! Παναγία μου!» η κάποιον Άγιο που θεωρούν προστάτη τους; Τώρα, θα μου πείς, γιατί σού το είπα. Ε, να ευλογημένε, σε ξέρω πόσο ευαίσθητος είσαι και θέλησα να σε προετοιμάσω. Πήγαινε τώρα στο καλό και εγώ θα κάνω προσευχή, για να σε ενισχύσει ο Κύριος.
*Από το βιβλίο “Ανθολόγιο Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου”
Δεν ξέρω στην κυριολεξία πιο άρθρο να τονίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όλα τόσο παρήγορα και τόσο αφυπνιστικά πού καμιά φορά αδυνατό ποιο να διαλέξω.
Αυτό το άρθρο είναι τόσο παρήγορο που γεμίζει τον Χριστιανό ελπίδα, κουράγιο, και αισιοδοξία για να συνεχίσει τον Καλόν Αγώνα.
Φυτώριο είναι αυτή η ζωή.
Έχετε δει κανένα δέντρο να μένει μόνιμα μέσα στη γλάστρα;
Η γλάστρα χρειάζεται μόνο για να αναπτυχθεί, μετά θα φυτευτεί κάπου για να ζήσει αιώνια.
Έτσι είναι και ο άνθρωπος.
Φυτεύεται εδώ για να μετά φυτευτεί κάπου αλλού αιώνια.
Θα γράψω κάτι που ίσως οι περισσότεροι δεν το γνωρίζετε, αυτή είναι και η αξία από το ευλογημένο Ιστολόγιο, να μαθαίνουμε και να προκόβουμε στην Αρετή όλοι μας.
Μόνο οι τρίχες από τα μαλλιά του ανθρώπου ασπρίζουν.
Κανενός αλλουνού ζώου δεν αλλάζει χρώμα το τρίχωμα του.
Ο σκύλος ότι χρώμα γεννηθεί αυτό και θα πεθάνει το ίδιο και η γάτα, ο γορίλας και όλα τα ζώα, ακόμα και ο ελέφαντας που ζει περισσότερο από τον άνθρωπο.
Και γιατί συμβαίνει αυτό;
Τώρα είναι η περίοδος του θερισμού.
Μόλις ο γεωργός δει ότι το σιτάρι ασπρίζει, παίρνει χρώμα χρυσαφί, καταλαβαίνει ότι ήρθε η ώρα του θερισμού, και εκείνα τα χρόνια έπαιρνε το δρεπάνι για να τα θερίσει.
Έτσι και ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μας προειδοποιεί και μας προετοιμάζει.
Άσπρισαν τα μαλλιά σου μας λέει, ωρίμασες, ετοιμάσου να θεριστείς και να αποθηκευτείς, δηλαδή θα πας αλλού.
Βλέπετε πόσο πολύ μας αγαπάει ο Χριστός αδέρφια μου.
Ακόμα και την ύστατη στιγμή της ζωής μας θέλει να μετανοήσουμε και να σωθούμε.
Θα γράψω κάτι ακόμα γιατί είναι πολύ παρήγορο αυτό το άρθρο.
Δεν υπάρχει πιο δυστυχισμένος άνθρωπος επάνω στον κόσμο από αυτόν που δεν πιστεύει στο Θεό.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Το πιο σωστό είναι, αυτόν που δεν θέλει να πιστεύει γιατί είναι φαύλα τα έργα του).
Όπως μας λέει και ο Άγιος Πορφύριος όταν βρεθεί ο άνθρωπος στη δύσκολη στιγμή, ποιος θα τον σώσει;
Είναι σαν τον ναυαγό που πνίγεται στον ωκεανό και δεν έχει από πού να πιαστεί και πιάνεται από τα μαλλιά του για να σωθεί.
Χειρότερο πράγμα δεν υπάρχει για τον άνθρωπο από το να μην έχει ελπίδα.
Το ισχυρότερο όπλο του διαβόλου αυτό είναι, να φέρει τον άνθρωπο στην απελπισία και στην αυτοκτονία, γιατί μόνο έτσι δεν υπάρχει δυνατότητα να μετανοήσει και να σωθεί.
Ήταν κάποτε ένας άθεος και είχε μία πιστή γυναίκα.
Επέτρεψε ο Θεός αυτή η γυναίκα να έχει πολλές δοκιμασίες και αρρώστιες στη ζωή της.
Ο άντρας της που την έβλεπε συνεχώς να υποφέρει, ενώ ο ίδιος έχερε άκρα υγείας της έλεγε:
Πού είναι ο Θεός σου να σε γιατρέψει;
Δεν βλέπεις ότι δεν υπάρχει Θεός και όλα αυτά που πιστεύεις είναι ένα παραμύθι.
Αυτή η καημένη δεν τον απαντούσε αλλά έκανε υπομονή.
Και για να μη μακρηγορώ την έπεισε τελικά ότι δεν υπάρχει Θεός.
Πάει στο καφενείο όλος καμάρι και λέει σε όλους τους φίλους του, ελάτε να σας κεράσω, επιτέλους η γυναίκα μου κατάλαβε ότι δεν υπάρχει Θεός.
Όλοι τον δείνανε συγχαρητήρια και αναρωτιόντουσαν πώς τα κατάφερε να πείσει τελικά τη γυναίκα του ότι δεν υπάρχει Θεός.
Όταν επέστρεψε στο σπίτι του είδε από έξω πολύ κόσμο και μέσα φωνές και κλάματα.
Ρώτησε τι συμβαίνει;
Και του απάντησαν τι συμφορά είναι αυτή που σε βρήκε.
Η γυναίκα σου αυτοκτόνησε και άφησε ένα σημείωμα.
Όσο πίστευα στο Θεό αγωνιζόμουν και έλπιζα και ένιωθα μία παρηγοριά.
Τώρα που έπαψα να πιστεύω στο Θεό έχασα την παρηγοριά μου και την ελπίδα μου και δεν μπορώ να αντέξω έτσι την ζωή μου.
Θα πω και ένα άλλο παράδειγμα και θα κλείσω με αυτό:
Ήταν ένας άθεος και λέει σε έναν πιστό Χριστιανό.
Για φαντάσου εσύ πού νηστεύεις, αγρυπνάς, προσεύχεσαι, ταλαιπωρείς το σώμα σου κάνεις ελεημοσύνες και χίλια δυο.
Όταν πεθάνεις να δεις ότι τελικά ο Παράδεισος ήταν ένα παραμύθι.
Και του απαντάει ο πιστός Χριστιανός.
Αν πέθαινα και τελικά έβλεπα ότι αυτό ήταν ένα παραμύθι ο Παράδεισος.
Αν με ξαναφέρναν στη ζωή και ξαναγεννιόμουνα πάλι ακριβώς τα ίδια θα έκανα και ας γνώριζα ότι ήτανε παραμύθι.
Γιατί η ζωή μου έχει νόημα και σκοπό.
Όμως για φαντάσου εσύ αν τελικά αυτό δεν είναι να παραμύθι και είναι πραγματικότητα, σε τι δυσχερή θέση θα βρεθείς.
Η ζωή του Χριστιανού έχει νόημα και σκοπό, είναι ζωή Χαρισάμενη.
Ενώ κάποιος που γνωρίζει ότι από τη στιγμή που γεννηθεί, θα πεθάνει, και δεν υπάρχει τίποτα άλλο, αυτουνού η ζωή είναι όλοι μία κόλαση.
Και όπως λέει και ο Άγιος Παΐσιος:
ΖΩΉ ΧΩΡΊΣ ΧΡΙΣΤΌ, ΕΊΝΑΙ ΖΩΉ ΚΌΛΑΣΗ.