Αφήγηση Ηγουμένης Μονής Τιμίου Προδρόμου... προς προσκυνητές:
- Θα διηγηθώ στην αγάπη σας ένα περιστατικό από τη ζωή μου. Το αναφέρω προς δόξαν Θεού και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Του Πανορμίτη της Σύμης.
- Τι σχέση έχετε εσείς Γερόντισσα, με το μακρινό Πανορμίτη της Δωδεκανήσου;
- Θα σας πω.
Άρχισε τη διήγηση κι όλοι κρεμάστηκαν από τα χείλη της. Ακόμη και τα μικρά παιδιά ησύχασαν για να ακούσουν.
Θα σας πάω πολλά χρόνια πίσω. Στο όμορφο νησί της Κιμώλου που γεννήθηκα. Σαν μικρό παιδί όπως μου έλεγαν οι γονείς μου, ήμουν ζωηρό και αεικίνητο. Ώσπου ξαφνικά αρρώστησα. Έπεσα στο κρεβάτι και μάλιστα με αρρώστια βαριά. Ο νεαρός αγροτικός γιατρός που με εξέτασε διέγνωσε πολιομυελίτιδα, αρρώστια που καταλήγει σε μυϊκή ατροφία, δηλαδή σε αναπηρία. Οργανωμένο νοσοκομείο δεν υπήρχε και η μεταφορά στον Πειραιά ήταν δύσκολη και επείγουσα. Όμως έπρεπε να γίνει.
Οι γονείς μου, ενώ ήμουνα με υψηλό πυρετό και σε ακινησία, με έβαλαν στο καράβι για τον Πειραιά. Αν προλάβαιναν και αν γινόμουν καλά. Ζήτημα ζωής και θανάτου. Ήταν όμως άνθρωποι με μεγάλη πίστη και βαθιά ευλάβεια. Ευλογημένοι. Όλα τα ανέθεσαν στον Θεό. Είχαν σε ευλάβεια τον Αρχάγγελο της Σύμης. Τον Πανορμίτη.
Αμέσως ζήτησαν την βοήθειά Του. Πώς όμως, θα πείτε, αφού επικοινωνία δεν υπήρχε και η Κίμωλος είναι πολλά μίλια μακρυά και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου;
Και όμως παιδιά μου, όπου υπάρχει πίστη αληθινή δεν υπάρχουν εμπόδια και αποστάσεις. Ο πατέρας μου μέσα σε ένα μικρό κασελάκι έβαλε λάδι, θυμίαμα, καρβουνάκια και το όνομά μου. Έκλεισε το κιβώτιο με πίσσα για να μην βραχεί το περιεχόμενο και καθώς ξεκινούσε το καράβι από την Κίμωλο για τον Πειραιά που έπρεπε να πάμε, το έρριξε στο ταραγμένο πέλαγος. Δυνατή προσευχή ξέσπασε μέσα από την καρδιά του πατέρα μου για να φτάσει το κιβώτιο που ρίχτηκε στην θάλασσα του Πανορμίτη, στην Σύμη, στην άλλη άκρη του Αιγαίου. Να επέμβει ο Αρχάγγελος για να σωθεί το παιδάκι του, που χανόταν από την φοβερή αρρώστια, δηλαδή εγώ που σας ομιλώ...
Και όμως παιδιά μου. Εμείς ενώ φτάσαμε στον Πειραιά για την νοσηλεία, το μικρό δεματάκι διέπλευσε κάτω από τις φτερούγες του Αρχαγγέλου όλο το Αιγαίο πέλαγος και έφτασε στον Πανορμίτη, στην Σύμη. Το πήραν από την προκυμαία στο μοναστήρι. Το άνοιξαν. Πήραν ευλαβικά το λάδι για να το ανάψουν στο κανδήλι του Αρχάγγελου. Εγώ έγινα αμέσως καλά.
Με θεράπευσε ο Πανορμίτης.
Ξανάγινα το ζωηρό παιδάκι, ενώ τώρα θα ήμουν στην καλλίτερη περίπτωση ανάπηρη! Μετά από λίγο καιρό λάβαμε και γράμμα, που ευλαβικά φυλάμε, από το Μοναστήρι του Πανορμίτη που ανέφερε πως παρέλαβαν το δέμα. Πρόσφατα αξιώθηκα, να προσκυνήσω την Χάρη του Πανορμίτη και να Του πω ότι οφείλω σε αυτόν την ζωή μου και το αγγελικό σχήμα που φορώ.
«Σκέπασον και ημάς εν τη σκέπη των πτερύγων σου μέγιστε
Μιχαήλ Αρχάγγελε».
(Αφήγηση Ηγουμένης Μονής Τιμίου Προδρόμου... προς προσκυνητές, δημοσιευμένη στο περιοδικό "Εφημέριος", τεύχος 10, Νοέμβριος 2008, σελ 7.)
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου