Από το «Αφήστε με να ζήσω!»
Όσον αφορά την έκτρωση, πολλές γυναίκες εκτοξεύουν συνθήματα όπως «το σώμα μου, η επιλογή μου» ή «όχι μήτρα, όχι γνώμη» για να αποκλείσουν από τη συζήτηση τους άντρες. Αυτό είναι εξαιρετικά παραπλανητικό. Πλήθη αντρών είναι ευπρόσδεκτα όταν υπερασπίζονται την άμβλωση στις δημόσιες διαμαρτυρίες.
Είναι αμέτρητοι οι άντρες γιατροί, σύζυγοι, σύντροφοι, πατεράδες, εργοδότες…που έχουν γνώμη και την επιβάλλουν στις γυναίκες προκειμένου εκείνες να πραγματοποιήσουν εκτρώσεις. Κανένας νόμος δεν αποκλείει το δικαίωμα της έκφρασης με βάση το φύλο, για οποιοδήποτε ζήτημα, συνεπώς ούτε για την έκτρωση. Αυτό είναι κατοχυρωμένο χωρίς διακρίσεις φύλου. Όμως, σε αυτή την διαμάχη που καταχρηστικά αναγνωρίζει δικαίωμα απόφασης μόνο στις γυναίκες, τί θέση έχουν οι άμεσα θιγόμενοι, οι μελλοντικοί πατέρες;
Αυτοί οι άνδρες έχουν περισσότερη εμπλοκή από όση νομίζουμε.(1) Η τρέχουσα έρευνα δείχνει ότι μπορεί να εκδηλώσουν καταστροφικές ψυχολογικές και συναισθηματικές διαταραχές λόγω της έκτρωσης. Θυμός, απώλεια εμπιστοσύνης και κατάθλιψη είναι μόνο μερικά από όσα μπορούν να συμβούν. Ενώ υπάρχουν πολλά δεδομένα σχετικά με τη γυναίκα, δεν είχαμε μέχρι πρόσφατα ανάλογα στοιχεία για τη θέση του άνδρα στην άμβλωση.
Η Ολλανδική οργάνωση υπέρ της ζωής, “Schreeuw om Leven” ή “Cry for Life”, δημοσίευσε μια λεπτομερή έκθεση στην οποία διαπραγματευόταν την αντίδραση του άνδρα στη περίπτωση απρογραμμάτιστης εγκυμοσύνης και άμβλωσης.
Σε αυτή την έρευνα, το “Cry for Life” διαπίστωσε ότι οι υπάρχοντες κοινωνικοί κανόνες (που αποκλείουν τους άνδρες) δεν κατάφεραν να ανακουφίσουν τα συναισθήματα των ανδρών μετά από μια έκτρωση, εφόσον οι άνδρες δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε μια απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο στην Ολλανδία. «Πουθενά δεν αναφέρεται, ούτε καν προτείνεται ο άνδρας που γίνεται απρογραμμάτιστος πατέρας να συμμετάσχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων», αναφέρει η έκθεση.
Συναισθηματικά αποτελέσματα
Οι άνδρες δεν εκδηλώνουν συνήθως έντονα συναισθήματα. Είναι δυνατόν να έχουν συναισθηματικά προβλήματα στην άμβλωση; Η απάντηση είναι ένα ηχηρό ναι, σύμφωνα με το “Cry for Life”. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα συναισθήματα μπορούν να εκδηλωθούν σε όλες τις φάσεις της έκτρωσης και να παρουσιαστούν με διαφορετικούς τρόπους σε σύγκριση με τις γυναίκες.
Ο Chris Horswell, υπεύθυνος θεραπευτής για άνδρες στην υπηρεσία αποκατάστασης μετά την έκτρωση “SaveOne Europe”, που εδράζεται στη Βιέννη, Αυστρία, γνωρίζει καλά τις ψυχολογικές και άλλες επιπτώσεις της έκτρωσης τόσο πριν όσο και μετά τη διακοπή της εγκυμοσύνης.
Με βάση την εμπειρία του από τις συμβουλευτικές συνεδρίες, αντιστοιχεί μόνο ένας άνδρας για κάθε τριάντα γυναίκες που προβληματίζονται ή αναζητούν βοήθεια. Στη συμβουλευτική με ζευγάρια, οι άνδρες του ζεύγους είτε ήθελαν να κρατήσουν το παιδί, είτε πίστεψαν ότι ο «τερματισμός» ήταν η καλύτερη απόφαση, εκείνη τη στιγμή.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις συνθήκες, διαπίστωσε ότι οι άντρες ενοχλούνται όταν αισθάνονται ανίσχυροι. Μπορούν και εκείνοι να νιώσουν απώλεια, απογοήτευση και αδυναμία τόσο πριν όσο και μετά από μια έκτρωση. Είναι η απώλεια ενός παιδιού και η εμπειρία της χαμένης πατρότητας.
Ένας άντρας του οποίου η κοπέλα έκανε έκτρωση, (2) όταν ήταν νέος, κρατά ακόμη μια ξεθωριασμένη εικόνα υπερήχου διπλωμένη στο πορτοφόλι του. Εκείνη τη στιγμή συμφώνησε στην έκτρωση, αλλά δεν θα ξεχάσει ποτέ το μωρό του. Άλλος μιλά για τη «σιωπηλή ντροπή», γιατί πλήρωσε τη κοπέλα του για να κάνει έκτρωση στο γυμνάσιο. «Δεν υπήρχε κηδεία, κανένας τρόπος να θρηνήσω, δεν μπορούσα να μιλήσω», λέει σήμερα. «Κατέληξα με 80 έλκη στο στομάχι που με έφαγαν μέχρι θανάτου».
Το στρες μετά την έκτρωση είναι ένα πραγματικό φαινόμενο, αλλά είναι κοινωνικά ανεπίτρεπτο, λόγω του αφηγήματος της άμβλωσης που προωθείται από τα ΜΜΕ, τους ακτιβιστές και τους πολιτικούς. Το ότι ούτε οι άντρες ούτε οι γυναίκες αισθάνονται άνετα να μετανοούν δημόσια, επιδεινώνει το ζήτημα.
Συναισθήματα
Η έκθεση του Ολλανδικού οργανισμού “Cry for Life” επιβεβαιώνει τις παρατηρήσεις του Αυστριακού θεραπευτή. Ο άντρας μπορεί να αισθανθεί ανακούφιση μετά την έκτρωση εάν είχε δυσκολίες π.χ οικονομικές ή θέματα σχέσεων. Ωστόσο, δεν καταλήγει τελείως αμέτοχος. Σε πολλούς άνδρες αναπτύσσονται συναισθήματα, τα οποία συχνά καταστέλλονται, ειδικά όταν η άμβλωση συμβεί εν αγνοία τους.
Σε αυτά περιλαμβάνονται μακροχρόνια, άλυτα συναισθήματα θλίψης μαζί με συμπτώματα που ομοιάζουν με PTSD (διαταραχή μετατραυματικού στρες). Επιπλέον, η έκθεση έδειξε ότι η σχέση με τη γυναίκα, μετά την άμβλωση, πιθανότατα θα διαλυθεί ή θα παρουσιάσει κραδασμούς. «Το άγχος των σχέσεων», λέει η “Cry for Life”, είναι συχνό όταν το ζευγάρι επιθυμεί την άμβλωση.
Ο ψυχοθεραπευτής Chris Horswell επεξεργάζεται την θέση του “Cry for Life”, ότι το «στρες στη σχέση» ή ο χωρισμός είναι πιο πιθανά να προκύψουν εν μέσω της απόφασης άμβλωσης. Τα αισθήματα θλίψης και η κατάθλιψη μπορούν επίσης να εμφανιστούν χρόνια αργότερα, αφού ένα ζευγάρι αποφασίσει να κάνει έκτρωση.
Όπως ένα κρεμμύδι, τα συναισθηματικά ζητήματα μπορεί να χρειαστούν χρόνο για να αποκαλυφθούν. Εάν μάλιστα καταπιεσθούν, αναπτύσσονται συχνά εντάσεις. Πολλά προβλήματα στη σχέση μπορεί να δημιουργηθούν εξαιτίας μιας προηγηθείσας έκτρωσης, η οποία μάλιστα μπορεί να συνέβη πριν από πολύ καιρό.
Ένας άντρας ζήτησε βοήθεια, αν και πολλά χρόνια αργότερα, γιατί ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη από την πρώην σύντροφό του, την οποία ανάγκασε να κάνει έκτρωση το παιδί τους. Ο άντρας είναι πλέον παντρεμένος και έχει άλλα παιδιά, αλλά ένιωθε υποχρέωση να δηλώσει την μετάνοιά του στην πρώην του. Παρά την ομολογία του χρόνια αργότερα, ο άντρας καταλαβαίνει ότι αυτή η πράξη του επηρεάζει τον γάμο του σήμερα.
Αντικρουόμενα συναισθήματα
Η Brita Storlund, σύμβουλος επικοινωνίας στη Σουηδική οργάνωση υπέρ της ζωής, “Människovärde”, αναλύει περαιτέρω τη θέση του άνδρα στη διαδικασία της άμβλωσης. Περιγράφει μια κατάσταση δίνοντας ως παράδειγμα μια νέα γυναίκα με το όνομα Eleine Eksvärd. Η γυναίκα αποφάσισε να κάνει έκτρωση παρά την αρχική χαρά του συντρόφου της για την εγκυμοσύνη της. Η Eksvärd είπε στην ιστοσελίδα Världen idag ότι ο σύντροφός της δεν είχε δικαίωμα λόγου στην απόφασή της. Αποφάσισε μόνη της να κάνει την έκτρωση και αργότερα το μετάνιωσε.
Σε μια χώρα όπου το 95% υποστηρίζει τη νόμιμη άμβλωση, η Storlund λέει ότι μεγάλο μέρος της Σουηδικής κοινωνίας υποστηρίζει την άποψη ότι αν δεν υπάρχει μήτρα, δεν υπάρχει λόγος στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις εγκυμοσύνες των γυναικών.
Η Σουηδή ερευνήτρια, εξέτασε περισσότερο το θέμα αναφέροντας μια σουηδική μελέτη που ανέλυε το σκεπτικό των ανδρών σε όλα τα στάδια μιας άμβλωσης. Η έρευνα έδειξε ότι τα άρρενα άτομα είχαν «αντιφατικά συναισθήματα» σχετικά με τη διαδικασία. Ορισμένοι είδαν την έκτρωση ως ένα τραυματικό γεγονός. Επίσης, όλοι εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην απόφαση της συντρόφου τους, παρά την αντίθεσή τους.
Έλεγχος
Ενώ αληθεύει ότι αυτοί οι άνδρες είχαν υποστηρικτική στάση προς την σύντροφό τους, ωστόσο δεν υπήρξε «διερεύνηση» ούτε κάποιος έλεγχος σχετικά με τις δικές τους σκέψεις και συναισθήματα. Δηλαδή δεν εξετάσθηκε η αληθινά δική τους άποψη.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η έλλειψη επικοινωνίας έκανε τα πράγματα πιο περίπλοκα, καθώς οι άνδρες αναζητούν τη μοναξιά όταν κατακλύζονται από τα προβλήματά τους.
«Είναι απαραίτητο για τις γυναίκες να έχουν την άνεση να εκφράσουν αυτό που θέλουν και πότε θέλουν να κρατήσουν το μωρό. Είναι σημαντικό οι άνδρες να υποστηρίζουν τις γυναίκες, αλλά πρέπει να αισθάνονται και εκείνοι ασφαλείς να μιλήσουν όταν θέλουν να κρατήσουν το μωρό» δηλώνει η Σουηδή ακτιβίστρια υπέρ της ζωής.
Πρόβλημα ταυτότητας
Εκτός από τα προβλήματα της σχέσης που προκύπτουν από την κακή επικοινωνία, ο Αυστριακός Chris Horswell διαπιστώνει ότι πολλοί από τους σημερινούς άντρες εκδηλώνουν μια κρίση ταυτότητας όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη και μια έκτρωση. «Δεν βλέπουμε τότε να δρα ο αληθινός άντρας ή ο πατέρας».
Ακόμη χειρότερα, παρατηρεί ότι πολλοί νέοι στην Αυστρία εκφράζουν μια ταυτότητα που έχει ως βάση την εκπλήρωση των δικών τους επιθυμιών.
Όσον αφορά την ικανοποίηση της ανάγκης τους για «αγάπη», βλέπει πως οι άνδρες και οι γυναίκες προτιμούν τις περιστασιακές σχέσεις ή τις φιλίες από όπου προσδοκούν οφέλη. «Το σεξ σε μια σχέση δεν ισοδυναμεί πια με δέσμευση», λέει.
Ξεπερνώντας τη δυσλειτουργία
Όπως είναι αναμενόμενο και αυτές -οι προβληματικές- σχέσεις μπορούν να οδηγήσουν σε απρογραμμάτιστες εγκυμοσύνες και στο δίλημμα να γίνει ή όχι δεκτό το παιδί. Για να αποτραπεί αυτή η δυσλειτουργία ο σύμβουλος τονίζει πως είναι πολύ σημαντική η πρακτική υποστήριξη της σχέσης και η πρόνοια για σταθερή δέσμευση.
Μεγάλο πρόβλημα δημιούργησε ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και η ακόλουθη περίοδος, καθώς πολλοί άνδρες σκοτώθηκαν, έμειναν ανάπηροι και γυναίκες βιάστηκαν. Γιοί και κόρες σε πολλά σπίτια μεγάλωσαν χωρίς πατέρα και αυτό προκάλεσε σημαντική οικογενειακή δυσλειτουργία και στις επόμενες γενιές.
Αθεράπευτες πληγές
Εκτός από την Αυστρία, ο Horswell έχει δει τα αποτελέσματα τέτοιων αθεράπευτων πληγών συμβουλεύοντας θύματα της άμβλωσης από άλλες χώρες, όπως από τη πρώην Γιουγκοσλαβία. Πολλές γυναίκες έφυγαν από τα Βαλκάνια και αναζήτησαν την ασφάλεια, άνεση και υποστήριξη που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν οι Αυστριακοί π.χ άνδρες, σημειώνει ο Horswell.
Ωστόσο, όταν αυτές οι γυναίκες έμεναν έγκυες, πολλοί από αυτούς τους άνδρες τους έδωσαν τελεσίγραφο: «Διάλεξε ή εμένα ή το παιδί. Δεν μπορείς να έχεις και τα δύο».
Όπως είναι αναμενόμενο, τέτοια τελεσίγραφα συνήθως οδηγούν στη διάλυση της σχέσης. Πρόκειται για έλλειψη επίγνωσης του αληθινού ρόλου και της ταυτότητας του άνδρα, ως πατέρα του παιδιού. Σε αυτές τις σχέσεις κυριαρχεί η έλλειψη αγάπης και υποστήριξης για τη γυναίκα, ενώ υπάρχει προειλημμένη απόφαση να μην υπάρξει καμία βαθύτερη δέσμευση για οικογένεια και για κοινό μέλλον.
Πώς οφείλουν λοιπόν οι άντρες να αντιμετωπίζουν μια απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη των συντρόφων τους; Ο Horswell απαντά σε αυτή την ερώτηση: «Η αλλαγή πρέπει να γίνει στις καρδιές μας· δεν είναι απλώς ζήτημα νόμου. Το παιδί έχει μητέρα και πατέρα. Μην επιτρέπετε η ευθύνη της απόφασης να βαρύνει αποκλειστικά τη γυναίκα.
Πολλές από τις γυναίκες που αποφάσισαν την έκτρωση, αργότερα δήλωσαν ότι θα είχαν επιλέξει να κρατήσουν το παιδί αν διαπίστωναν πραγματική αφοσίωση και έβλεπαν αποφασιστικότητα από τον άνδρα.
«Άντρες, προτρέπει ο θεραπευτής, ξεσηκωθείτε και μιλήσετε για το παιδί σας! Παλέψετε για τη ζωή του! Εκφράστε ελεύθερα αυτό που λέει η καρδιά σας για τη ζωή και τη σχέση σας!»
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου