Γράφει ὁ Ἀρχιμ. π. Νεκτάριος Ζιόμπολας
Τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν γιατρῶν, ὄχι μόνον τῆς εἰδικότητας τοῦ Μαιευτῆρος – Γυναικολόγου, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν ἄλλων εἰδικοτήτων εἶναι ἐναντίον τῆς βίαιης ἀποβολῆς τοῦ ἐμβρύου χωρὶς σημαντικὸ λόγο καὶ προστασία τοῦ σπουδαιοτέρου ἀγαθοῦ καὶ τῆς εἰδικῆς προστασίας τῆς μητέρας, διότι ὅπως λέγει ὁ Καθηγητὴς τῆς παιδιατρικῆς Ἕδρας τοῦ Πανεπιστημίου ἀλλὰ καὶ πρώην Ὑπουργὸς Κοινωνικῶν Ὑπηρεσῶν Σπύρος Δοξιάδης. «Ἡ διακοπὴ μιᾶς κυήσεως ἔχει ἀπὸ ψυχολογικὴ καὶ ἰατρικὴ πλευρὰ πολλὲς βλαβερὲς ἐπιπτώσεις καὶ ἀμέσες καὶ ἀπώτερες».
Κανείς δὲν μπορεῖ νὰ ὑποστηρίξη – καὶ νὰ λέη ἀλήθεια – ὅτι ἐπειδὴ μία κόρη ἢ κυρία ἔδωσε τὸν ἑαυτό της καὶ συνῆλθε μὲ ἄνδρα εἴτε δικό της ἢ καὶ περαστικό, πρέπει ἐπειδὴ ἔμεινε ἔγκυος, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῆ τῆς ἐγκυμοσύνδης νὰ βρῆ ἕνα συνένοχο δολοφόνο καὶ αὐτὸς νὰ εἶναι ἰατρὸς, γιὰ νὰ φονευθῆ τὸ παιδί. Ἀλλὰ ἂν φονευθῆ αὐτὸ θὰ γίνη στὰ σπλάγχνα τῆς ἐγκύου καὶ εἶναι φυσικὸ καὶ λογικὸ, ὅταν ἀφαιρῆται ἕνα ὄργανο ἀπὸ τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου νὰ δέχεται δοκιμασία καὶ ἀλλοίωση στὰ ὄργανά της. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὴν ἄμβλωση τοῦ παιδιοῦ ἢ γιὰ μερικοὺς ποὺ ρίχνουν στάχτη στὰ μάτια τους, γιὰ νὰ μὴ τοὺς κτυπᾶ ἄσχημα καὶ ἀκοῦν τὸ ἔγκλημα, λένε «διακοπή τῆς κυήσεως», ποὺ πλέον τόσο πονηρὰ ἀκούγεται, ὡσὰν νὰ πρόκειται γιὰ ἀντικείμενο.
Ἀφοῦ συμπληρωθῆ ὁ καιρὸς νὰ ἀποχωρισθῆ γιατί βρίσκεται προσκολλημένο στὴ μήτρα ἔχουμε συνέπειες. Ὅταν τραβοῦμε τὸ παιδὶ ἔξω ἢ μὲ ξύστρα ἢ μὲ βεντούζα προξενοῦνται στὰ ὄργανα τῆς γυναίκας τραυματισμοὶ καὶ κακώσεις.
Ὁ καθηγητὴς καὶ μαιευτήρας Π. Καραντάνης λέει: «Ἡ ἔκτρωση ἀποτελεῖ παράβαση τῆς φύσεως». [Ὁ ἴδιος λέει ὅτι ὑπάρχουν περιπτώσεις στὶς ὁποῖες γιὰ λόγους ἰατρικοὺς, ὅπως εἶναι φυματίωση, λευχαιμία, καρκίνος, ψυχικὲς παθήσεις (???)]
Ἀφοῦ ἀναφέρει κινδύνους γιὰ τὴ γυναίκα, ὅπως διάτρηση μήτρας, αἱμορραγία, φλεγμονὴ, κακοποίηση τοῦ τραχήλου, στειρώσεις, ἀποβολές, πρώιμοι τοκετοί, αἱμόρροια, ἀπόφραξη τῶν σαλπίγγγων καταλήγει: Γιὰ ὅλα αὐτὰ κρούομε κώδωνα κινδύνουν σὲ ὅσους καταλήγουν στὴν πρόχειρη λύση τῆς ἔκτρωσης, γιατί πέραν τῆς σωματικῆς βλάβης, διότι αὐτό ἀποτελεῖ παράβαση τῆς φύσεως, ἐπέρχεται ψυχικὸς κλονισμὸς στὴ γυναίκα, ἰσοβίως.
Ὅλος ὁ θόρυβος γιὰ τὴν νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων γίνεται, γιὰ νὰ ἀποφευχθοῦν τὰ προβλήματα τῶν ἐπιπλοκῶν, τὰ ὁποῖα δὲν θὰ μπορέση νὰ τὰ καλύψη οὔτε τὸ ἰατρικὸ πιστοποιητικό… ἀφοῦ εἶναι ὑγείας συνειδησιακὰ- ψυχολογικά. Ξεχνοῦν βλέπετε πολλοὶ γιατροὶ τῆς εἰδικότητας τὸν ὅρκο τοῦ Ἱπποκράτη ποὺ δίνουν λαμβάνοντας τὸ πτυχίο τους.
«Ὅρκον ὀμνύω κατ’ ἐπιστήμην βιώσομαι ἀσκῶν ταύτην δίκην θρησκείας ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ».
Δὲν δύναται κανεὶς ἐνσυνείδητος ἄνθρωπος νὰ ὑποστηρίξη ὅτι ὁ ἐκτρωσιολόγος φονεύει τὸ παιδὶ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς αὐτὸ ἢ ἀσκῶν τὴν ἐπιστήμην του ὡς θρησκείαν.
Ὁ Μαιευτὴρ Γυναικολόγος Ἰ . Τράγκας λέει γιὰ τὶς συνέπειες γυναικῶν ποὺ κάνουν ἐκτρώσεις: 1. Τραύματα στὸν κόλπο καὶ τὴν μήτρα, 2. διάτρηση μήτρας, 3. αἱμορραγία – θάνατος, 4. γάγγραινα καὶ ἄλλες μολύνσεις καὶ αἱμορραγίες.
Ὁ Καθηγητὴς Λοῦρος χαρακτηρίζει ὡς ἐγκληματία τὸν γιατρό, ὁ ὁποῖος διαπράττει ἔκτρωση. Γιατί ὁ εὐσυνείδητος ὀφείλει νὰ ἀπέχη τῆς τοιαύτης ἐγκληματικῆς πράξεως καὶ οὐδέποτε νὰ λησμονεῖ τὰ τοῦ Ἱπποκράτους.
Ὁ ἰατρὸς Ὀρέστης Σιδηρόπουλος στρέφεται ἐναντίον τῶν συναδέλφων ἰατρῶν ποὺ «παραβιάζουν τὴν δημιουργία».
«Γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ δὲν γεννήθηκαν ποτὲ ἔπρεπε νὰ στηθῆ ἕνα μνημεῖο… Γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ μὲ δική τους ἀπόφαση ψυχρή, παράλογη, φιλοτομαριστικὴ καὶ ἀπὸ δική μας ἐνέργεια, βίαιη καὶ ἀπάνθρωπη δὲν ἦλθαν στὸν κόσμο. Καὶ τὰ πιὸ εὐωδιαστὰ λουλούδια- γαρύφαλλα καὶ γιασεμιὰ – θὰ ἔλθουν νὰ τὰ ἀποθέσουν τὰ μικρὰ παιδιά, μὲ μιὰ ἀφιέρωση γεμάτη παράπονο: «Στὰ ἀδέλφια μας ποὺ δὲν γεννήθηκαν ποτέ»».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου