Ο πατέρας Iustin Pârvu
Οι αμαρτίες του σύγχρονου ανθρώπου
Οι αμαρτίες του σύγχρονου ανθρώπου είναι αλαζονεία, αμέτρητη υπερηφάνεια. Μετά το έργο της σωτηρίας, επιφανειακά. Η προσευχή που γίνεται από την άκρη των χειλιών, χωρίς να αγγίζει την καρδιά. Ο αλκοολισμός που είναι η αιτία όλων των κακών στην κοινωνία μας...
Η κατάσταση δυσαρέσκειας του ανθρώπου που, αν και έχει τα πάντα, θέλει ακόμα να έχει περισσότερα, υλικά, χωρίς να σκεφτεί ούτε στιγμή πόσο βαθιά προχωρά με την ψυχή του, πόσο σώζεται η ψυχή του. Μετά το μίσος που επικρατούσε προς τον γείτονα, τον αδερφό για παιδικούς λόγους, από ηλίθια φιλοδοξία και από εδώ ο καυγάς, ο θυμός, η επιθετικότητα.
Οι αμαρτίες είναι αρρώστιες της ψυχής. Και για την ψυχή, όλες οι ασθένειες είναι δύσκολες, μπορεί να είναι θανατηφόρες. Λέει κάπου ο πατήρ Κλεόπα: «Αλίμονό μου, πεθαίνω...! Φοβόμαστε…; Ας μη φοβόμαστε τον θάνατο. Ας φοβηθούμε την αμαρτία, ότι η αμαρτία οδηγεί στο θάνατο, ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος. Και ο αληθινός θάνατος της ψυχής είναι η αμαρτία»...!
Στη Σωτηρία των αμαρτωλών λέγεται: «Προς τον Θεό ας έχουμε καρδιά υιών, προς τον πλησίον μας καρδιά μάνας και προς τον εαυτό μας καρδιά κριτή». Ζηλεύω? Ο Ρουμάνος περισσότερο κοιτάζει στην αυλή του γείτονα παρά στη δική του... Βλέπει ότι η αυλή του γείτονα δεν είναι σκουπισμένη, αλλά δεν βλέπει και ότι δεν σκουπίζεται. Το αμάρτημα του φθόνου είναι από τις πιο βαριές αμαρτίες, επιτίθεται στην ψυχή σαν σκουλήκι.
Ο πατέρας Iustin Pârvu,
Πνευματικά δώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου