Λίγο ακόμα θα περιμένω και θα αφήσω αυτή τη ζωή, και θα πάω στη χώρα της δικαιοσύνης…!

Photo by Κ.Σ. 

Κ.Σ.

-ΛΟΥΚΑΣ-Μας λες για την αλήθεια...μα η αλήθεια δεν είναι πάντα καλή για τον άνθρωπο…δεν θεραπεύει πάντα την ψυχή. Να σου πω ένα παράδειγμα:Eίχα κάποτε ένα γνωστό που πίστευε στη χώρα της δικαιoσύνης.

-ΜΠΟΥΜΠΝΟΦ-Σε τι πράγμα;

-ΛΟΥΚΑΣ-Στη χώρα της δικαιοσύνης. Πρέπει να υπάρχει έλεγε, κάπου στη γη η χώρα της δικαιοσύνης. Και στη χώρα αυτή, έλεγε, πρέπει να κατοικούν  ξεχωριστοί άνθρωποι, καλοί άνθρωποι! Που σέβονται ο ένας τον άλλον, που βοηθάνε ο ένας τον άλλον και όλα στη ζωή τους  είναι μέλι γάλα.

Και ο άνθρωπος αυτός όλο έλεγε να φύγει, να ψάξει να βρει αυτή τη χώρα, ήταν όμως φτωχός και δύσκολα τα 'φερνε βόλτα...κι όταν καμιά φορά τα πράγματα πηγαίνανε από το κακό στο χειρότερο, κι έλεγες, τώρα θα πέσει να πεθάνει-ακόμα και τότε, δεν το έβαζε κάτω, χαμογελούσε κι έλεγε: «δεν θα πάθω τίποτα!θα αντέξω! Λίγο ακόμα θα περιμένω και θα αφήσω αυτή τη ζωή, και θα πάω στη χώρα της δικαιοσύνης». Μοναδική του χαρά ήταν αυτή η χώρα.

 - ΠΕΠΕΛ-Και τι έγινε; πήγε τελικά;

-ΜΠΟΥΜΠΝΟΦ-Πού να πάει; χα χα !

-ΛΟΥΚΑΣ-Μια φορά, στα μέρη που ζούσε, έφεραν έναν εξόριστο επιστήμονα, με βιβλία, χάρτες πολύ μορφωμένο.

Ο άνθρωπός μας λέει στον επιστήμονα: «Πες μου σε παρακαλώ, που βρίσκεται η χώρα της δικαιοσύνης, και πώς μπορώ να πάω εκεί;»

Ο επιστήμονας ανοίγει τα βιβλία του, βάζει κάτω τους χάρτες του, κοιτάζει, ψάχνει, πουθενά η χώρα της δικαιοσύνης.Όλες οι χώρες ήταν εκεί, εκτός απ' τη χώρα της δικαιοσύνης.

-ΠΕΠΕΛ (Χαμηλόφωνα) Ούτε ίχνος;;;

Ο Μπουμπνόφ γελάει

-ΝΑΤΑΣΑ ..Σώπα εσύ...λοιπόν παππού;

-ΛΟΥΚΑΣ-Ο άνθρωπος δεν τον πιστεύει..Πρέπει, πρέπει να υπάρχει, λέει,  ψάξε καλύτερα, αλλιώς τα βιβλία και οι χάρτες σου δεν αξίζουν τίποτα, αν δεν μπορείς να βρεις αυτή τη χώρα. Ο επιστήμονας το πήρε κατάκαρδα.

Οι χάρτες μου, λέει, είναι ακριβέστατοι και δεν υπάρχει καμιά τέτοια χώρα πουθενά.

Ο άνθρωπος μας θύμωσε -πώς είναι δυνατόν;

 Ζούσε τόσα χρόνια έκανε υπομονή, και πίστευε τόσο πολύ ότι υπάρχει.

Του είχε κλέψει τη χώρα που αγαπούσε..Λέει λοιπόν στον επιστήμονα: « Ελα δω ρε κάθαρμα. Δεν είσαι επιστήμονας εσύ..Απατεώνας είσαι...» και του ρίχνει μια μπουνιά στο μάτι(παύση). Και μετά πήγε στο σπίτι του και …

Ολοι μένουν σιωπηλοί!

-ΠΕΠΕΛ- Ε! που να σε πάρει…, μας έκανες την ψυχή μαύρη...! είδες η χώρα της δικαιοσύνης; δεν υπάρχει τελικά!

(Μαξίμ Γκόρκι, «Στο Βυθό»).

                                                                                                 Κ.Σ.