αντ/φο πιν. προσ. συλλογ. Κ.Σ.
Κ.Σ.
Πάτερ ημών! Είσαι ο Πατέρας όλων μας. Πάτερ ημών! Δεν νοιάζεσαι μόνο για μένα, ένα άτομο, μα για όλο τον κόσμο. Σκοπός Σου είναι η βασιλεία Σου, όχι ένας μεμονωμένος άνθρωπος. Ο εγωισμός μου σε καλεί Πατέρα μου. Η αγάπη μου Σου φωνάζει: Πατέρα μας! Στο όνομα όλων των ανθρώπων, των αδελφών μου, προσεύχομαι και λέω: «Πάτερ ημών»! « πατέρα μας!»
Ο εν τοις ουρανοίς! Όταν απευθυνόμαστε σε Σένα, σηκώνουμε πάντα τα μάτια μας στον ουρανό. Ο ουρανός είναι μακριά, πολύ μακριά για κείνους που ο νους κι η καρδιά τους Σε έχουν αποστραφεί. Αλλά είναι κοντά, πολύ κοντά σε κείνον που έχει πάντα ανοιχτή την πόρτα της ψυχής του και περιμένει τον ερχομό Σου, Εσένα, τον αγαπημένο μας επισκέπτη. Ω, Πατέρα μας!
Αγιασθήτω το όνομά Σου! Τίποτα δεν μπορεί να είναι άγιο, τίποτα δεν μπορεί να είναι φοβερό αν δε συνδέεται με τ’ όνομά Σου. Δώσε μου ως φίλους, Άγιε, εκείνους που έχουν χαραγμένο στις καρδιές τους το όνομά Σου, και ως εχθρούς εκείνους που δε θέλουν να μάθουν τίποτα για Σένα. Τέτοιοι φίλοι θα παραμείνουν φίλοι μου ως το θάνατο, και τέτοιοι εχθροί θα γονατίσουν και θα μου παραδοθούν μόλις το ατσάλι τους λιώσει. Άγιο και φοβερό το όνομά Σου!
Άγιο! Πανάγιο! Ας μνημονεύουμε το όνομά Σου σε κάθε στιγμή χαράς ή θλίψης στη ζωή μας, όπως το μνημονεύουμε την ώρα του θανάτου. Ναι, ουράνιε Πατέρα μας, άγιε Πατέρα μας!
Ελθέτω η Βασιλεία Σου! Μεγάλε βασιλιά! Κουραστήκαμε από τους βασιλιάδες που καμώνονται πως είναι ανώτεροι από τους άλλους ανθρώπους° στα κοιμητήρια όμως κείτονται δίπλα σε ζητιάνους και σκλάβους. Μας κούρασαν όλοι τους! Τώρα μάθαμε από τα βάσανά μας, πως δεν υπάρχει αληθινή βασιλεία εκτός από τη δική Σου. Εμείς «οι ζώντες,οι περιλειπόμενοι» περιπλανηθήκαμε, πληγωθήκαμε και τραυματιστήκαμε πολύ, πάνω στους τάφους πολλών βασιλιάδων. Τώρα ζητάμε από Σένα βοήθεια. Ας αξιωθούμε να δούμε τη βασιλεία Σου! Τη βασιλεία της Σοφίας, της Πατρότητας, της Δύναμης! Έλα, Βασιλιά μας, ο άδειος θρόνος Σε περιμένει! Μαζί σου θα’ ρθει η αρμονία και το κάλλος! Κουραστήκαμε απ’ όλες τις άλλες βασιλείες, γι αυτό τώρα περιμένουμε Εσένα, το Μεγάλο Βασιλιά, Εσένα και τη βασιλεία Σου!
Γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης! Το θέλημά Σου είναι άγιο, όπως είναι και σοφό, και σύγχρονο. Η αγιότητα είναι αδιαχώριστη από Σένα. Προσευχόμαστε σε Σένα, άγιε Πατέρα μας, να φέρεις σύντομα την ανατολή της μέρας εκείνης που το θέλημα όλων των ανθρώπων θα είναι σοφό, άγιο, όπως είναι και το δικό Σου θέλημα. Που όλα τα επίγεια πλάσματά Σου θα κινούνται με αρμονία με τ’ άστρα του ουρανού. Που ο πλανήτης μας θα ψάλλει εν χορώ μαζί με όλα τα θαυμαστά άστρα Σου: -Ω, Κύριε, δίδαξέ μας! –Ω, Θεέ, οδήγησέ μας! -Ω, Πατέρα, σώσε μας!
Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον! Πατέρα μας! Είμαστε επισκέπτες Σου. Καθόμαστε στο τραπέζι Σου και περιμένουμε το ψωμί μας. Μόνο Εσύ, κανένας άλλος δεν έχει το δικαίωμα να πει: Ο άρτος Μου. Είναι δικός Σου. Κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα στην αυριανή μέρα, στο αυριανό ψωμί, εκτός από Σένα και κείνους τους οποίους Εσύ έχεις καλέσει. Αν Εσύ θέλεις το τέλος αυτής της μέρας να σηματοδοτήσει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, θα υποκλιθώ και θα υπακούσω στο άγιό Σου Θέλημα. Αν στο θέλημά Σου είναι και αύριο να ‘μαι επισκέπτης στο τραπέζι Σου, θα εξακολουθήσω να Σε δοξολογώ, όπως κάνω κάθε μέρα. Και θα συνεχίσω να υποκλίνομαι και να υπακούω πάντα στο θέλημά Σου, να δοξολογώ Εσένα, το δοτήρα όλων των αγαθών, υλικών και πνευματικών, όπως κάνουν οι άγγελοι στον ουρανό!
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών! Εσύ συγχωρείς περισσότερο απ’ όσο μπορούμε εμείς να συγχωρήσουμε τον αδελφό μας. Μας κάνεις κάθε μέρα να ντρεπόμαστε, Πανεύσπλαχνε Κύριε! Οι αμαρτίες μας είναι όλες κοινές. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τις αμαρτίες όλων. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν στη γη απόλυτα δίκαιοι άνθρωποι. Είναι αδύνατο να γίνει κανείς τέλειος, απόλυτα δίκαιος, άψογος. Δεν υπάρχει ούτε ένας δίκαιος που να μην κουβαλάει στην πλάτη του τουλάχιστον έναν αμαρτωλό. Η γη έχει γεμίσει από αμαρτίες, αλλά κι από προσευχές. Έχει γεμίσει από τις προσευχές των δικαίων κι από την απελπισία των αμαρτωλών. Από την απελπισία δεν ξεκινάει η προσευχή? Εσύ θα είσαι ο Νικητής. Η βασιλεία Σου θα θεμελιωθεί στις προσευχές των δικαίων. Το θέλημά Σου θα γίνει νόμος για τους ανθρώπους, όπως είναι νόμος για τους αγγέλους.
Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν! Δημιουργέ και Πατέρα μου, δώσε μου τη δύναμη ώστε κάθε ώρα της ζωής μου, είτε φωτεινή είτε σκοτεινή, να δίνω την ίδια απάντηση σε κάθε πιθανό πειρασμό, σε κάθε περίσταση, ευνοϊκή ή αντίξοη. Ο Κύριος είναι ο Κύριος. Είναι εκεί όπου βρίσκομαι κι εγώ, αλλά κι εκεί όπου δε βρίσκομαι. Πώς θα μπορούσα να ζήσω χωρίς Αυτόν? θα ήταν σα να ζω ταυτόχρονα χωρίς τον εαυτό μου. Πώς θα μπορούσα να στραφώ εναντίον Του? Θα ήταν σα να στρέφομαι ταυτόχρονα εναντίον του εαυτού μου. Εμφύσησε την πνοή Σου στην ψυχή μας, Πατέρα μας, για να γίνουμε ενάρετοι γιοί Σου!
Αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού! Ποιος θα μας ελευθερώσει από τον πονηρό, αν όχι Εσύ, ο Πατέρας μας? Τυλίγουμε γύρω από τις καρδιές μας το ίδιο το φίδι που φοβόμαστε τόσο πολύ. Φωνάζουμε μ’ όλη μας τη δύναμη στο σκοτάδι° μα το σκοτάδι κατοικεί στις ψυχές μας και σπέρνει εκεί τα μικρόβια του φόβου και του θανάτου. Παντοδύναμε Πατέρα μας! Στάσου ανάμεσα σε μας και τον πονηρό. Ω, Εσύ που είσαι η μεγαλύτερη, η ανώτερη σοφία! Με το χαμόγελό Σου μετατρέπεις το κακό μέσα μας σε αγαθό, εμβολιάζεις το δέντρο του κακού και το κάνεις καλό, φροντίζεις με τόση υπομονή τον ακαλλιέργητο και χαμένο κήπο μας της Εδέμ. Θεραπεύεις με υπομονή. Χτίζεις με υπομονή. Οικοδομείς καρτερικά τη δική Σου βασιλεία του αγαθού, Βασιλιά και Πατέρα μας! Προσευχόμαστε σε Σένα: Ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό και πλήρωσέ μας με το αγαθό, Εσύ, στον Οποίο δεν υπάρχει τίποτα κακό, που είσαι η πληρότητα κάθε αγαθού.
Ότι Σού εστιν η βασιλεία! Οι ήλιοι και τ’ άστρα είναι οι πολίτες της βασιλείας Σου, Πατέρα μας. Συναρίθμησε και μας σ’ αυτόν τον ένδοξο στρατό Σου! Μόνο η δική Σου βασιλεία είναι αληθινή, μόνο εκείνη έχει Βασιλιά. Πάρε μας από τα φτερά του ανέμου, Εύσπλαχνε Κύριε, σώσε μας από τα φτερά του ολέθρου! Κάνε μας πολίτες της ουράνιας βασιλείας Σου! Ναι, Κύριε, κάνε μας πολίτες της αιώνιας βασιλείας Σου, κοντά στα άστρα και τους ήλιους Σου, κοντά στους αγγέλους και τους αρχαγγέλους Σου! Ναι, κοντά σε Σένα, Πατέρα μας!
Και η δύναμις! Με τη δύναμή Σου υπάρχουμε και θα υπάρχουμε. Χωρίς τη δύναμή Σου, η γη δεν είναι παρά ένα πτώμα. « Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς», βοήθησέ μας να μάθουμε και να πράττουμε κάθε μέρα ένα πράγμα: Να γνωρίσουμε ότι όλη η δύναμη είναι δική Σου και να τη χρησιμοποιούμε σύμφωνα με το θέλημά Σου. Χωρίσαμε τη δύναμη από την αγιότητα, από την αγάπη, από την πίστη. Τελικά, χωρίσαμε τη δύναμη από την ταπείνωση, που ήταν η αιτία της πτώσης μας. Πατέρα μας, ένωσε αυτό που τόσο ανόητα χωρίσαμε. Ό,τι και να ‘μαστε, παραμένουμε παιδιά Σου.
Και η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων! Δική Σου είναι η δύναμη και η δόξα Πατέρα μας! Ολόκληρη η ιστορία μας δεν είναι παρά μια ανόητη απόπειρα να φτιάξουμε το δικό μας βασίλειο, τη δική μας δύναμη, τη δική μας δόξα. Κλείσε σύντομα την παλιά μας ιστορία, στη διάρκεια της οποίας αγωνιζόμασταν να καταστήσουμε τους εαυτούς μας κύριους στον οίκο Σου. Εγκαινίασε μια καινούργια ιστορία, στη διάρκεια της οποίας θα προσπαθήσουμε να γίνουμε υπηρέτες στον οίκο Σου. Είναι καλλίτερο κι ενδοξότερο να είμαστε οι πιο ταπεινοί υπηρέτες στη δική Σου βασιλεία, παρά οι μεγαλύτεροι βασιλιάδες στη δική μας. Γι’ αυτό, Πατέρα μας, κάνε μας υπηρέτες της βασιλείας, της δύναμης και της δόξας Σου, από γενεά σε γενεά, στους αιώνες των αιώνων. Αμήν!
( αποσπάσματα από το βιβλίο «Πάτερ ημών», αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, μτφ. επιμ. Πέτρου Μπότση, 2003).
Αφιερώνεται στην μοναχή Μ. και στις Γ., Π., Λ., Μ., Ζ. και Α.
Καλή μετάνοια! Ευλογημένος ο εν Χριστώ αγώνας όλων μας! Με την βοήθεια της Παναγιάς και των αγίων ας είναι αυτή η καλύτερη Σαρακοστή της ζωής μας (σ.σ. η ευχή είναι για όλους μας από την προαναφερόμενη μοναχή Μ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου