Οι δικοί μας Ήρωες

 

«Νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σας 

νὰ καθαρίσουμε τὸ δικό μας,

νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σας

νὰ μπολιάσουμε το δικό μας,

νὰ πάρουμε μιὰ σταγόνα ἀπ᾽ τὸ αἷμα σας

νὰ βάψουμε τὸ δικό μας

νὰ μὴν μπορέση πιὰ ποτὲς

νὰ τὸ ξεθωριάση ὁ φόβος.

Νὰ πάρουμε τὸ τελευταῖο σας βλέμμα

νὰ μᾶς κυτάζη μὴν ξεστρατίσουμε,

νὰ πάρουμε τὴν τελευταία σας ἐκπνοὴ

νἄχουμε ὀξυγόνο ν᾽ ἀναπνέουμε

χιλιάδες χρόνια,

νὰ πάρουμε τὶς τελευταῖες σας λέξεις 

νἄχουμε νὰ τραγουδᾶμε

ἀνεξάντλητα ἐμβατήρια γιὰ τὴ λευτεριά...

Μὴν πέσει σκιὰ στὸν τάφο αὐτὸ

οὔτε ἀπὸ γιασεμὶ στὸ φεγγάρι.

Ὁ τάφος αὐτὸς εἶναι γιὰ νὰ παίζη

μὲ ξίφη Αὐγουστιάτικων ἡλιαχτίνων

καὶ νὰ στέλνη διπλοὺς ἥλιους

πίσω στὸν ἥλιο.

Κι᾽ ἀκόμα ὄχι, ὁ τάφος αὐτὸς

δὲν εἶναι γιὰ ν᾽ ἀντανακλᾶ τὸν ἥλιο,

ὁ ἥλιος εἶναι γιὰ ν᾽ ἀντανακλᾶ τοὺς ἥλιους τους». (κατά παράφραση του ποιήματος του Κώστα Μόντη για τον Γρηγόρη Αυξεντίου, «ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΔΕΡΦΟ ΜΑΣ»)

Τάσος Ισαάκ    Σολωμός Σολωμού

11/8/1996         14/8/1996

 

πηγη: malkidis.blogspot.com