Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης
Μάτι: Tρία χρόνια μετά, χορτάσαμε από κούφια λόγια. Από εδώ και πέρα χρειάζεται μόνο σιωπή και προσευχή για τους νεκρούς και τους ζωντανούς...
Μάτι: Ήταν τέτοια μέρα, 23 Ιουλίου, πριν τρία χρόνια, που ο χρόνος και η γη ολόκληρη σταμάτησε. Τότε που ο καπνισμένος κατάμαυρος ουρανός άνοιξε μια χαραμάδα στα σύννεφα, για να υποδεχθεί 102 ολόκληρες ψυχές και να τις ανακουφίσει από το φρικτό μαρτύριο τους. Το μαρτύριο της αχόρταγης φωτιάς, που τους θανάτωσε.
Εκείνη η τόσο δυσοίωνη βροχή από στάχτη έπεσε σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Αττικής. Ήταν μια βροχή φρίκης, που σου μένει ανεξίτηλα στη μνήμη, αφού βλέποντας την, εκείνες τις τραγικές ώρες, σου υπενθύμιζε με τον χειρότερο τρόπο πως αυτή η καπνιά που πέφτει, ήταν απομεινάρια απανθρακωμένων ανθρώπων, ζώων, δασών, περιουσιών.
Ήταν αποκαΐδια ζόφου.
Μύριζες την τελευταία αγωνία των ψυχών και τον θάνατο, βαρύ στον αέρα.
Το Μάτι είχε σβηστεί από τον χάρτη.
Ήταν η πιο λυπητερή, η πιο σκοτεινή, η πιο μακάβρια βροχή που είδε ποτέ η γενιά μας.
Χιλιάδες πράγματα έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί, δεκάδες ερωτήματα μένουν αναπάντητα, ακόμα και μέχρι σήμερα χυδαία πολιτικά παιχνίδια στήνονται πάνω από τους τάφους των νεκρών.
Οι επιζώντες και οι συγγενείς των θυμάτων τα έχουν αηδιάσει όλα αυτά. Σιχάθηκαν να παρακολουθούν αυτό το πινγκ πονγκ με το μπαλάκι ευθυνών. Επιθυμούν διακαώς δικαίωση, άλλα νοιώθουν αποτροπιασμό για την υποκρισία και τη σήψη που κυριαρχεί, και στην πολιτική σκηνή και στην αυτοδιοίκηση.
Δεν έχουν νόημα άλλες ψεύτικες εξηγήσεις. Όλες οι κούφιες δηλώσεις συμπαράστασης και «μνήμης» των πολιτικών ,ακούγονται σαν ενοχλητικό βούισμα από σφίγγες.
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να τους παρηγορήσεις, ούτε να εκλογικεύσεις στα μάτια τους, αυτό που έζησαν. Μόνο σιωπή, περισυλλογή και προσευχή χρειάζονται, και οι νεκροί και οι ζωντανοί που έμειναν πίσω.
Μόνο έτσι θα μπορέσεις να σταθείς σήμερα, δίπλα στους ζωντανούς και τους κεκοιμημένους, όντας χρήσιμος, χωρίς να ντρέπεσαι.
Να δροσιστούν οι ψυχές από τα μνημόσυνα, από τις προσευχές, από τις ελεημοσύνες, από την αγνή αγάπη και την συμπαράσταση του κόσμου στους πληγέντες.
Μάρτυρες είναι όσοι έφυγαν στο Μάτι. Μαρτύριο περνούν και όσοι επέζησαν. Το Μαρτύριο μιας φρικιαστικής ανάμνησης που σε συνοδεύει για όλη τη ζωή σου. Το μαρτύριο του πένθους. Το μαρτύριο της ανθρώπινης αδικίας. Το μαρτύριο της αδιαφορίας.
Κάποιοι από αυτούς κουβαλούν ακόμα τα πύρινα σημάδια πάνω στο κορμί τους, και όλοι ανεξαιρέτως τα κουβαλούν στις ψυχές τους.
Άκουσε τα λόγια του ιερέα που μνημονεύει την Μαρία, τον Ευστράτιο, τη Βασιλική, τον Άγγελο, τον Λεωνίδα, την Ευαγγελία, τον Επαμεινώνδα, την Ευγενία, την Χρύσα, την Ελισάβετ, τον Ανδρέα, τον Διονύσιο, την Καλλιόπη, και δεκάδες άλλες ψυχούλες. Μύρισε το λιβάνι και συνόδευσε την ευωδία του που ανεβαίνει προς τον ουρανό, με την δική σου ευωδιαστή προσευχή.
Μόνο έτσι θα σε νοιώσουν αληθινά δίπλα τους οι ζωντανοί και οι νεκροί. Θα γίνεις αδελφός τους. Κομμάτι τους. Συντοπίτης τους επίγειος και ουράνιος. Θα περπατά η σκέψη σου στο Μάτι και θα δακρύζεις σαν να ήσουν εκεί.
Ακόμα και αν δεν παρευρέθηκες στο μνημόσυνο. Ακόμα και αν τους μνημονεύεις από μακριά. Από το σπίτι σου. Διάβασε τα ονόματα τους. Πες ένα «Κύριε Ελέησον» για τους κεκοιμημένους και τους συγγενείς τους.
Να είσαι σίγουρος. Η αγάπη σου, θα φτάσει εκεί, σε εκείνα τα μοιραία στενά δρομάκια του Ματιού. Θα μπει στα νέα σπίτια. Θα δώσει ένα μυστήριο χαμόγελο ελπίδας από το πουθενά, σε κάθε πονεμένη καρδιά που θρηνεί για το Μάτι. Θα δώσει ανεξήγητη δύναμη και κουράγιο σε όσους δοκιμάζονται ακόμα. Θα φτάσει και μέχρι εκεί που ταξίδεψαν οι μαρτυρικές ψυχές.
Αιωνία η μνήμη τους.
Αφού εκείνη την φοβερή βροχή από στάχτη δεν πρόκειται να την ξεχάσεις. Μην ξεχάσεις ποτέ και αυτούς που έγιναν κομμάτι της…
πηγη: https://www.sportime.gr , https://thesecretrealtruth.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου