"Δεν αντέχεται η αγάπη Σου Κύριε"
Έτσι ξαφνικά....Όπως όλα τα γεγονότα.
Ξαφνικά για τον σχεδιασμό των ανθρώπων αλλά με την Γνώση, Πρόνοια και Οικονομία του Κυρίου.Έτσι ξαφνικά, ο τριαντάχρονος στρατιωτικός έπαθε έμφραγμα και μεταφέρθηκε -από το νησί που υπηρετεί- σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, παλεύοντας για την ζωή του και έχοντας δίπλα τους αποσβολωμένους γονείς και την γυναίκα του -που δεν ήξερε πώς να περάσει από την χαρά του νεογέννητου μωρού της, στην απώθηση της πιθανότητας ενός θανάτου-. "Επειγόντως χειρουργείο" είπαν οι γιατροί και οι ελπίδες χλωμές, λόγω του συνδρόμου δημιουργίας θρομβώσεων.
Ο πατέρας έκλαιγε στο αυτοκίνητο, η μάνα -μόνη στην μεγάλη πόλη- άρχισε τα τηλέφωνα σε φίλους΄"κάντε προσευχή".
Κοντά στα άλλα, προέκυψαν και διαδικαστικά ζητήματα καθώς δεν επιτρέπονταν να εγχειρισθεί παρά μόνο σε συγκεκριμένο νοσοκομείο συμβεβλημένο με το στρατιωτικό, όπου τον είχαν μεταφέρει. Εκεί πάλι, τον έβαλαν σε λίστα, διαπραγματεύσεις και οι φραγμένες αρτηρίες του αγοριού έφραζαν, μέρα την μέρα, τις ανάσες των δικών του.
Τα τηλεφωνήματα ήταν ένα συνεχές κλάμα....
"Η Παναγιά θα είναι μαζί σας και ο Άγιος Λουκάς, ο Ρώσος γιατρός, θα νοιαστεί για το παιδί" είπε μια φίλη στη μάνα, σε ένα ακόμη μουσκεμένο τηλεφώνημα.
Δόθηκε το όνομα του αγοριού σε μοναστήρια, σε φίλους παπάδες και καλογήρους, "πήραν φωτιά" τα κομποσκοίνια και οι Προσκομιδές (έτσι κι αλλιώς), τα δάκρυα ανήκαν στις προσευχές, η πίεση στον Κύριο, την Μάνα Παναγιά και τον Άγιο τεράστια, από κοντά και η ζητιανιά της ψυχής στον Αη Νεκτάρη...
Ήταν το πρωί της Μ.Τετάρτης που η μάνα και η σύζυγος του παιδιού πήγαν πολύ νωρίς στο νοσοκομείο αλλά δεν τους επέτρεψαν να μπουν.
Απέναντι ήταν ένα καφενείο και πήγαν για καφέ, μέχρι να περάσει η ώρα. Τα γκαρσόνια είχαν το ένα τραπέζι πάνω στο άλλο και έριχναν νερό με το λάστιχο "δεν ανοίξαμε ακόμη".
Όταν οι δυο γυναίκες είπαν πως περίμεναν για το νοσοκομείο, προφανώς από συμπάθεια, τους είπαν "καθίστε" και έφεραν καρέκλες και ένα από τα μαζεμένα τραπέζια.
Με ποιόν τρόπο, αν όχι με τον τρόπο των θαυμάτων, πάνω στο τραπέζι βρέθηκε μία εικόνα του Αγίου Λουκά, του ιατρού;!!!!!!!!!!
Από πού κι' ως πού, στην ερημιά του πρωινού και στο άδειο μαγαζί ήρθε ο Γιατρός και εγκαταστάθηκε στο πριν λίγο αναποδογυρισμένο τραπέζι;
Η μάνα πήρε το μήνυμα και αμέσως την απόφαση: Σε λίγο υπέγραψε και με δική της ευθύνη ο γυιός της μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο που...έδειξε ο Άγιος, η εγχείρηση έγινε το επόμενο πρωί και ο ουρανός ξαστέρωσε την ώρα ακριβώς που τα παιδιά τραγουδούσαν το αντίθετο "σήμερα μαύρος ουρανός"....
Όλοι είχαμε την βεβαιότητα πως η Παναγία κρατούσε το χέρι του αγοριού στο χειρουργείο και ο Άγιος Λουκάς ήταν παρών ως Γιατρός (όπως είχαμε παρακαλέσει, όπως μετακαλείς έναν σπουδαίο επιστήμονα...).
Αυτό αποδείχτηκε και από την επιτυχία της επέμβασης αλλά και από το γεγονός ότι το παιδί -μόλις βγήκε από την Εντατική- ζήτησε να του εξασφαλίσουμε, μόλις συνέλθει, την προσκύνηση της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου, στο Βατοπαίδι.
Δεν ρωτήσαμε, ακόμη, το γιατί (για να μην τον επιβαρύνουμε συγκινησιακά).
Σε λίγες μέρες επιστρέφει υγιής. Η μάνα του μας λέει, στα τηλεφωνήματα, πως έχει πολλά ακόμη θαύματα να μας αφηγηθεί.
Είναι από τις φορές που σε πνίγει η Χάρις και συ αφήνεσαι να βουλιάζεις μέσα της.....γιατί εκείνη την Πέμπτη την Μεγάλη έγιναν και άλλα θαύματα-απαντήσεις σε γονατίσματα.
Τόσο που τολμήσαμε να πούμε:
"δεν αντέχεται η αγάπη Σου Κύριε" και μετά συμπληρώσαμε "μην μας συνερίζεσαι και συνέχισε να μας αγαπάς ακόμη και πάνω από την αντοχή μας...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου