Ρωτήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης: “Γέροντα, στον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών πόσοι δαίμονες κατοικούσαν;”
– Δαιμόνια πολλά, γράφει τό Ευαγγέλιο. Γι’ αυτό είπε ο δαιμονισμένος ότι τό όνομά του ήταν “λεγεών” Καί, βλέπετε, όπως σε έναν δαιμονισμένο μπορεί να κατοικούν ένα σωρό δαίμονες, έτσι καί στην καρδιά τού πιστού μπορεί να χωρέσουν όλοι οι “Άγιοι. Αφού ο Χριστός χωράει, πόσο μάλλον οι Άγιοι! Μεγάλα μυστήρια! Μια φορά, όταν ήμουν στο Καλύβι τού Τιμίου Σταυρού, χτύπησε κάποιος τό καμπανάκι. Κοίταξα από τό παράθυρο, καί τί να δώ!
Έναν άνδρα πού τον ακολουθούσε μια ολόκληρη φάλαγγα δαιμόνων, ένα μαύρο σμήνος! Πρώτη φορά είδα να εξουσιάζουν έναν άνθρωπο τόσοι δαίμονες. Αυτός ήταν μέντιουμ. Είχε ανακατέψει ευχές της Εκκλησίας, μέ επικλήσεις δαιμόνων, χριστιανικά βιβλία μέ μαγικά, και μετά τον εξουσίαζαν οι δαίμονες. Φοβερό! πολύ στεναχωρήθηκα! Μερικοί ψυχίατροι καί τους δαιμονισμένους τους θεωρούν ψυχοπαθείς.
Μερικοί ιερείς πάλι κάποιους ψυχοπαθείς τούς βγάζουν δαιμονισμένους. Ενώ, ένας ψυχοπαθής, για να βοηθηθεί, πρέπει να πάει άλλου, ένας δαιμονισμένος αλλού. Ο ψυχίατρος πώς μπορεί να βοηθήσει τον δαιμονισμένο;
-Γέροντα, ένας δαιμονισμένος είναι σε θέση να καταλάβει σε τί έφταιξε καί δαιμονίσθηκε;
-Ναι, μπορεί να τό καταλάβει, εκτος καί αν έχει πάθει καί τό μυαλό του, οπότε είναι πολύ δύσκολο να βοηθηθεί. Αν είναι μόνο δαιμονισμένος, μπορείς πιο εύκολα να συνεννοηθείς μαζί του καί να τον βοηθήσεις, αλλά πρέπει να κάνει υπακοή.
Αλλιώς πώς να βοηθηθεί;
Μια φορά ήρθε στο Καλύβι ένας από την νότια Ελλάδα, πού είχε πάει στούς Ινδούς, καί είχε δαιμονισθεί. Έλεγε κάτι βρισιές καί έβγαζε από τό στόμα του αφρούς. Τά μάτια του ήταν ορθάνοιχτα, άγρια. Τού έλεγα: “Μη λες αυτές τις βλασφημίες, γιατί έτσι καλείς τά δαιμόνια”, δεν άκουγε. Καί από την άλλη ζητούσε να τον βοηθήσω. “Βοήθησέ με, έλεγε, μόνον εσύ μπορείς να μέ βοηθήσεις”. Έμ, πώς να σε βοηθήσω; τού λέω. Θέλεις να προσευχηθώ, για να λυτρωθείς μέ την Χάρη τού Χριστού, κι εσύ καλείς τά δαιμόνια. Πήγαινε να εξομολογηθείς, να σου διαβάσουν εξορκισμούς καί έλα μετά να συζητήσουμε “Δεν πηγαίνω”, μού λέει. “Έλα μέσα να σού βάλω λαδάκι από τό κανδήλι”, τού λέω. “Δεν θέλω. Θέλω να μέ βοηθήσεις”. Πήγε μετά πιο πέρα καί κουβέντιαζε μέ κάποιον.
Κάποια στιγμή πού έλεγα σε μια συντροφιά ότι ό θεός επιτρέπει τις δοκιμασίες για την σωτηρία μας, φώναξε από πέρα: “Ρε σύ, γιατί λές πώς εργάζεται ό Θεός, για να σωθούν οι άνθρωποι; Έχουμε έναν πατέρα στον ουρανό καί έναν στην γή καί πιο πάνω είναι ένας άρχοντας”. Πάψε τις δαιμονολογίες”, τού λέω καί έλεγα την ευχή. “Τώρα μέ μπέρδεψες”, μού λέει. “Φύγε”, τού είπα καί τον τίναξα πέρα. “Έγινε κουβάρι. Εσύ μέ ποιόν είσαι; μέ ρωτάει. “Μέ τον Χριστό”, τού λέω. Ψέματα λες, μού λέει, δεν είσαι μέ τον Χριστό, αφού εγώ είμαι ό Χριστός κι εσύ μέ χτυπάς”. Τού τά παρουσιάζει ανάποδα ο διάβολος.
– Αυτά τά λέει ο διάβολος.
– Ναι, ο διάβολος, αλλά, βλέπεις, ό Θεός τού έδωσε τό κουράγιο να έρθει μέχρι τό Αγιον Όρος. Για να ξεκινήσει από την άλλη άκρη της Ελλάδος να έρθει στο Όρος σε τέτοια κατάσταση, είναι μεγάλο πράγμα! Αλλά δεν ακούει καί γίνεται χειρότερα. Αν έκανε υπακοή, θα βοηθιόταν.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑΕΙ ΤΑ ΜΑΓΙΑ. 60 ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΑΓΙΑΣ. ΑΡΧΙΜ.Π. ΠΑΥΛΟΣ ΝΤΑΝΑΣ
πηγη: http://apantaortodoxias.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου