Από τήν Ορθόδοξη Εκκλησιαστική πλευρά τό φοβερό είναι, όχι μόνο ο θάνατος τών αθώων αυτών μωρών, (πού αν τά αφήναμε να γεννηθούν όπως εμείς άλλως τε , θα μεγάλωναν δίπλα μας ), αλλά τό ότι σκοτώνονται αβάπτιστα. Αβάπτιστα καί αφώτιστα!
Γιά τόν λόγο αυτό, ενώ στά βαπτισμένα νήπια σύμφωνα με τα λόγια τού Χριστού, δημιουργείται ή προϋπόθεση εισόδου τους στήν βασιλεία τού Θεού, αντιθέτως σέ αβάπτιστα πρόσωπα αυτό αποκλείεται…
Τά αβάπτιστα πλάσματα λόγω τής προώρου θανατώσεώς των, παραμένουν σε κατάσταση ουδέτερη και μάλλον σκοτεινή, και για τά οποία θα ζητηθεί φοβερή απολογία από τον Θεό, από γονείς αλλά και ηθικούς αυτουργούς την φοβερή ώρα του θανάτου μας αλλά και της τελικής Κρίσεως…
Όσοι λοιπόν ηθικώς ή σωματικώς συμμετείχαν στο είδος αυτού τού φόνου, γιατί περί φόνου πρόκειται, έχουν μόνο μία λύση. Είλικρινή συντριβή και μετάνοια για το θανάσιμο αυτό έγκλημα, αλλά καί κυρίως, εξομολόγηση μόνο σε Ορθόδοξο ιερέα. Τώρα όμως, όχι κάποτε… Γιατί ο θάνατος είναι υπόθεση δευτερολέπτων. Κι’ ακόμη, γιατί η κόλαση είναι κατάσταση ατελείωτη, επειδή δυστυχώς είναι αιώνιος…
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Μελέτες έδειξαν ότι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού διπλασιάζεται για τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση στην πρώτη εγκυμοσύνη και πολλαπλασιάζεται με δύο ή περισσότερες εκτρώσεις. Ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού, αν και έχει τεκμηριωθεί καλά, δεν αποκαλύπτεται συνήθως στις γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση. Η έκτρωση ενέχει πολλούς κινδύνους για την σωματική υγεία, που γίνονται πιο σύνθετοι για περισσότερες από μία εκτρώσεις και για εκτρώσεις που γίνονται στα τελευταία στάδια της κύησης. Πολλές γυναίκες μπορεί να υποστούν βλάβες στο αναπαραγωγικό τους σύστημα χωρίς να το διαπιστώσουν και μόνο μετά από χρόνια να ανακαλύψουν ότι είναι στείρες ή κάτι ακόμα χειρότερο. Η έκτρωση μπορεί να κάνει τις επόμενες κυήσεις περισσότερο επικίνδυνες, συντελώντας έτσι στην αύξηση της θνησιμότητας των μητέρων κατά τις επιθυμητές κυήσεις. Κάθε γυναίκα που σκέπτεται την έκτρωση θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν την πιθανότητα να υποστεί βλάβες στην υγεία της.
Θάνατος
Ό μαιευτήρας γυναικολόγος και Λέκτορας τού Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Κρεατσάς: Προβλήματα μπορούν νά υπάρξουν άπό ακατάσχετη αιμορραγία, λόγω διάτρησης τής μήτρας, μόλυνσης, βλάβης τού τραχήλου, αλλά και χρόνια προβλήματα από βλάβη στο εσωτερικό τής μήτρας, μέ τελευταίο και απώτερο κίνδυνο την οριστική στείρωση τής γυναίκας όπου ποτέ πιά δεν πρόκειται να αποκτήσει παιδί !
– Οι κύριες αιτίες των θανάτων που οφείλονται στην έκτρωση είναι η αιμορραγία, η μόλυνση, η εμβολή, η αναισθησία και οι μη διαγνωσθείσες εξωμήτριες κυήσεις. Η νόμιμη έκτρωση αναφέρεται ως η πέμπτη σε έκταση αιτία θανάτου για τις μητέρες στις ΗΠΑ, παρ’ όλο που είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι θάνατοι εξαιτίας των εκτρώσεων αναφέρονται ως θάνατοι που οφείλονται δήθεν σε άλλα αίτια.
Καρκίνος του μαστού
Για τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση στην πρώτη εγκυμοσύνη τους, ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού σχεδόν διπλασιάζεται μετά από έκτρωση εντός του πρώτου τριμήνου και πολλαπλασιάζεται με δύο ή περισσότερες εκτρώσεις. Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαίτερα αυξημένος για γυναίκες που δεν έχουν παιδιά.
Καρκίνος του τραχήλου, των ωοθηκών και του ήπατος
Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μία έκτρωση αντιμετωπίζουν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας 2,3 φορές μεγαλύτερο απ’ ότι οι γυναίκες που δεν έχουν κάνει έκτρωση, και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε δύο ή περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν κίνδυνο 4,92 φορές μεγαλύτερο. Παρόμοια αυξημένοι κίνδυνοι εμφάνισης καρκίνου στις ωοθήκες και στο ήπαρ έχουν επίσης συσχετιστεί με την μία και τις περισσότερες της μίας εκτρώσεις. Αυτοί οι αυξημένοι αριθμοί κρουσμάτων καρκίνου στις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση προφανώς σχετίζονται με την ανώμαλη διακοπή των ορμονικών αλλαγών που συνοδεύουν την κύηση και τις ζημίες που προκαλούνται στον τράχηλο και δεν θεραπεύονται.
Διάτρηση της μήτρας
Ένα ποσοστό 2 έως 3% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση μπορεί να έχει υποστεί διάτρηση μήτρας, ωστόσο οι περισσότερες βλάβες παραμένουν απαρατήρητες (χωρίς διάγνωση) και δεν τυγχάνουν θεραπείας εκτός αν πραγματοποιηθεί λαπαροσκόπηση. Ο κίνδυνος διάτρησης της μήτρας αυξάνεται για τις γυναίκες που έχουν ήδη γεννήσει και για εκείνες που υποβάλλονται σε γενική αναισθησία την ώρα της έκτρωσης. Η διάτρηση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στις επόμενες κυήσεις και να εξελιχθεί σε προβλήματα που απαιτούν αφαίρεση μήτρας, κάτι που μπορεί με τη σειρά του να προκαλέσει μια σειρά άλλων βλαβών και επιπλοκών, μία από τις οποίες είναι η οστεοπόρωση.
Ρήξη του τραχήλου
Σημαντικές ρήξεις του τραχήλου που απαιτούν ράμματα συμβαίνουν σε τουλάχιστον 1% των εκτρώσεων που πραγματοποιούνται εντός του πρώτου τριμήνου. Μικρότερες ρήξεις, ή μικροκατάγματα, που κανονικά δεν τυγχάνουν θεραπείας, μπορούν επίσης μακροπρόθεσμα να οδηγήσουν σε αναπαραγωγικές βλάβες. Η λανθάνουσα βλάβη του τραχήλου μετά από μια έκτρωση μπορεί να προκαλέσει μεταγενέστερα ανικανότητα λειτουργίας του τραχήλου, πρώιμο τοκετό και επιπλοκές στη διάρκεια των ωδίνων του τοκετού. Ο κίνδυνος βλάβης του τραχήλου είναι μεγαλύτερος στις νέες κάτω των 20 ετών, στις εκτρώσεις του δευτέρου τριμήνου και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτοί που εκτελούν τις εκτρώσεις δεν χρησιμοποιούν λαμινάρια για τη διαστολή της μήτρας.
Προδρομικός πλακούς
Η έκτρωση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης προδρομικού πλακούντος στις επόμενες κυήσεις από 7 έως 15 φορές. Ο προδρομικός πλακούς είναι μια κατάσταση απειλητική τόσο για τη μητέρα όσο και για την κύηση που επιθυμεί. Η ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα λόγω διάτρησης της μήτρας αυξάνει τον κίνδυνο παραμόρφωσης του εμβρύου, περιγεννητικού θανάτου, και ακατάσχετης αιμορραγίας κατά τον τοκετό.
Προβληματικά παιδιά στις επόμενες κυήσεις
Η έκτρωση σχετίζεται με βλάβη στον τράχηλο και τη μήτρα που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρώιμου τοκετού, εμφάνισης επιπλοκών κατά τον τοκετό και ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα στις επόμενες κυήσεις. Αυτά τα είδη αναπαραγωγικών επιπλοκών είναι οι κύριες αιτίες γεννήσεων παιδιών με προβλήματα.
Εξωμήτριος κύηση
Η έκτρωση σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυξημένο κίνδυνο μελλοντικών εξωμητρίων κυήσεων. Αυτές, με τη σειρά τους, είναι απειλητικές για τη ζωή και μπορούν να προκαλέσουν μειωμένη γονιμότητα.
Πυελική φλεγμονή
Πυελική φλεγμονή είναι μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο εξωμητρίου κυήσεως και μειωμένη γονιμότητα. Από τις ασθενείς που πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια κατά τον χρόνο της έκτρωσης, το 23% θα εκδηλώσει πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων. Μελέτες έχουν δείξει ότι από 20 έως 27% των ασθενών που επιδιώκουν την έκτρωση πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια. Περίπου το 5% των ασθενών που δεν έχουν μολυνθεί από χλαμύδια εκδηλώνουν πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων μετά από μια έκτρωση πρώτου τριμήνου. Είναι συνεπώς λογικό να αναμένεται από τους γιατρούς που εκτελούν εκτρώσεις να ερευνούν και να θεραπεύουν τέτοιες μολύνσεις πριν από μια στείρωση.
Ενδομητρίτις
Η ενδομητρίτις είναι κίνδυνος για όλες τις γυναίκες μετά από έκτρωση, ιδιαίτερα όμως για τις νέες κάτω των 20 ετών, οι οποίες έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν ενδομητρίτιδα μετά από μια έκτρωση, απ’ ότι οι γυναίκες 20-29 ετών.
Άμεσες επιπλοκές
Περίπου το 10% των γυναικών που επιλέγουν την έκτρωση θα υποφέρει από άμεσες επιπλοκές, από τις οποίες το ένα πέμπτο περίπου (2%) θεωρούνται απειλητικές για τη ζωή. Οι εννέα περισσότερο συνήθεις επιπλοκές που μπορούν να προκύψουν κατά τη διάρκεια μιας έκτρωσης είναι οι εξής: μόλυνση, ακατάσχετη αιμορραγία, εμβολή, ρήξη ή διάτρηση της μήτρας, επιπλοκές από την αναισθησία, σπασμοί, διαταραχές πήξεως, βλάβες στον τράχηλο, και σοκ ενδοτοξίνης. Οι πιο συνήθεις «δευτερεύουσες» επιπλοκές είναι οι εξής: μόλυνση, αιμορραγία, πυρετός, εγκαύματα δευτέρου βαθμού, χρόνιος κοιλιακός πόνος, έμετος, γαστρεντερικές διαταραχές, και ευαισθητοποίηση Rhesus.
Αυξημένοι κίνδυνοι για τις γυναίκες που υποβάλλονται σε περισσότερες από μια εκτρώσεις
Γενικά, οι περισσότερες από τις μελέτες που αναφέρονται παραπάνω επισημαίνουν τους παράγοντες κινδύνου που ισχύουν για γυναίκες που υποβάλλονται σε μία μόνο έκτρωση. Οι ίδιες μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που υποβάλλονται σε περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν τις επιπλοκές αυτές. Το σημείο αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα καθώς το 45% του συνόλου των εκτρώσεων αφορά γυναίκες που είχαν πραγματοποιήσει στο παρελθόν και άλλες εκτρώσεις.
Αυξημένοι κίνδυνοι για τις νέες γυναίκες
Οι νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών, που αντιστοιχούν στο 30% του συνόλου των εκτρώσεων, υπόκεινται επίσης σε πολύ μεγαλύτερους κινδύνους εμφάνισης πολλών επιπλοκών από την έκτρωση. Αυτό ισχύει τόσο για τις άμεσες επιπλοκές όσο και για τις μακροπρόθεσμες αναπαραγωγικές βλάβες.
Άλλες αναφερθείσες βλάβες
Περισσότερο του 58% του συνόλου των γυναικών αισθάνθηκε έντονο ή πολύ έντονο πόνο κατά την άμβλωση. Μεταξύ των γυναικών που δεν είχαν στο παρελθόν γεννήσει με συμπλήρωση του κύκλου της κυήσεως, το ποσοστό αυτό ήταν 61,4%. «Μας προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι η πλειοψηφία των γυναικών ανέφερε μέτρια ή μεγαλύτερη καταπόνηση στη διάρκεια της επέμβασης [άμβλωσης]. Δεν περιμέναμε τόσο πολλές γυναίκες να αναφέρουν πολύ έντονο πόνο». [Πηγή: The Journal of Reproductive Medicine, Pain During Early Abortion, Dr. Lynn Borgatta and David Nickinovich (PhD), 1997, vol. 42, pp. 287-293. Η συγγραφέας Dr Lynn Borgatta είναι στο Ιατρικό τμήμα της Planned Parenthood Federation of America – Νέα Υόρκη.]
Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αμβλώσεις υπόκεινται σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV κατά 172%, και οι ερευνητές είναι 99% βέβαιοι γι’ αυτό το φαινόμενο. «Σημαντικά υψηλότερα κρούσματα μόλυνσης [HIV-1] σχετίζονταν με την άμβλωση (0,49%) απ’ ό,τι με τον τοκετό (0,18%) (OR: 2.72; 95% CI: 2.29-3.22)» [European Journal of Epidemiology, Deliveries, abortion and HIV-1 infection in Rome, 1989-1994, 1997, 13:373-378.] Ένα τυπικό κορίτσι 15 ετών στην Αμερική έχει πιθανότητα 10% να εμφανίσει καρκίνο του μαστού κάποια στιγμή στη ζωή της. Εάν μείνει έγκυος κάτω από την ηλικία των 20 και κρατήσει το παιδί, ο κίνδυνος μειώνεται στο 7,5%. Αν όμως κάνει έκτρωση, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού αυξάνεται στο 15% (υποθέτοντας ότι θα αποκτήσει ένα τουλάχιστον παιδί μέχρι την ηλικία των 30). Εάν εξαιτίας της έκτρωσης υποστεί στείρωση ή/και για άλλους λόγους δεν έχει στο μέλλον κύηση, ο κίνδυνος αυξάνει στο 30%. [Πηγή: Brinton LA, Hoover R, Fraumeni IF, Ir. (1983) Brit. J. Cancer. 47:757-62.]
Σχετικές πηγές
Grimes D A, «Surgical Management of Abortion.» TeLind Operative Gynecology, 7th ed. pp. 317-339 (1992).
Hakim-Elahi E, Tovell H, Burnhill M, «Complications of First-Trimester Abortion: A Report of 170,000 Cases.» Obstetrics and Gynecology, 76:129-134 (1990).
Hern W, «Long Term Risks of Induced Abortion,» Gynecology and Obstetrics, 6:63 (1994).
Niswander K and Porto M, «Abortion Practices in the United States: A Medical Viewpoint.» Abortion, Medicine, and the Law., 4th ed., pp. 567-581 (1992).
Shulman H, «Second Trimester Abortion: Techniques and Complications.» Gynecology and Obstetrics, 6:54 (1994).
Όπως σωστά λένε οι ψυχολόγοι: η στιγμή πού γεννιέται ενα παιδί, είναι η στιγμή τήςμεγαλύτερης χαράς για μία γυναίκα, ή μεγαλύτερη συγκίνηση, μία αγαλλίαση, μέ τήν οποία καμιά άλλη δέν συγκρίνεται.
Και όπως σωστά λέει η Εκκλησία:
Είναι ή ίδια ή χαρά τής δημιουργίας, καθώς ο άνθρωπος γίνεται συν – δημιουργός με τον Θεό!
Όσον περισσότερον μετανοεί ο άνθρωπος, κι όσον περισσότερον χύνει δάκρυα μετανοίας, τόσον περισσότερον η καρδιά του Θεού αλλοιώνεται. Εις βάθος γίνεται η καταλλαγή του Θεού μετά του αμαρτωλού ανθρώπου, και ιδιαίτερα στην περίπτωσι αυτού του εγκλήματος της εκτρώσεως, όπου επιβάλλεται η ροή των δακρύων να μη σταματήση το δάκρυ μέχρι τελευταίας αναπνοής…
Τα επιχειρήματα του διαβόλου:
1) Έχω δικαίωμα να διαθέσω το σώμα μου όπως θέλω, σαν ελεύθερος άνθρωπος.
Η ελευθερία η δική σου σταματάει, εκεί όπου αρχίζει η ελευθερία η δική μου. Το σώμα του παιδιού που φέρεις στα σπλάχνα σου μήπως είναι δικό σου για να το πετάξεις στα σκουπίδια; Η δυνατότητα της γυναίκας να έχει μια ανθρώπινη ύπαρξη μέσα της, δηλώνει ότι δεν είναι ένα απλό άτομο, αλλά οργανικό μέλος μιας ευρύτερης κοινωνίας. Κανένας δεν ανήκει στον εαυτόν του, αλλά όλοι ανήκουμε σε άλλους γιατί προερχόμαστε από άλλους. Είναι ο ορισμός της παραλογίας να χαρακτηρίζεται ως δικαίωμα κάτι που συνεπάγεται την στέρηση του δικαιώματος της ζωής σε μιαν άλλη ανθρώπινη ύπαρξη.
2) Να καταργηθεί ο νόμος, αφού έτσι κι αλλιώς οι εκτρώσεις γίνονται.
Από πού προκύπτει ότι πρέπει να νομιμοποιηθεί μια κατάσταση, απλώς και μόνο επειδή υπάρχει; Συνεπώς επειδή κάποιοι κλέβουν πρέπει να καταργηθεί ο αντίστοιχος νόμος και να νομιμοποιηθούν οι κλέφτες.
3) Με την νομιμοποίηση των εκτρώσεων θα σταματήσει ο διασυρμός των γυναικών.
Όπως έπαψε και ο διασυρμός των μοιχών, ενώ δεν υπάρχει πλέον το αξιόποινο της μοιχείας.
4) Δήλωση υπουργού: Η έκτρωση αυτή καθαυτή είναι ανεπιθύμητη… Δώσαμε προτεραιότητα στο πότε μια γυναίκα αποφασίζει η ίδια, να γίνει μητέρα…
Η έκτρωση είναι ανεπιθύμητη, υπάρχει ηθικό πρόβλημα, αλλά προτεραιότητα έχει το πότε κάνει κέφι στην γυναίκα να γίνει μητέρα. Μάλιστα!
5) Ο εγκληματικός νόμος λέει, ότι μέχρι τους 3 πρώτους μήνες μπορείς να κάνεις έκτρωση.
Δηλαδή στις 90 ημέρες επιτρέπεται ο φόνος και στις 91 ημέρες απαγορεύεται.
6) Οι προοδευτικές διαβολογυναίκες διαμαρτύρονται στις πορείες φωνάζοντας το σύνθημα: έξω οι νόμοι από το κορμί μου
Το ίδιο ακριβώς φωνάζουν και τα δολοφονημένα έμβρυα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου