Μερικοί άνθρωποι είναι σαν τα κεριά...

«Μερικοί άνθρωποι είναι σαν τα κεριά...μπαίνουν κρυφά στη ζωή μας διακριτικά, και εξακολουθούν να φωτίζουν κάθε σκέψη μας, κάθε στιγμή, κάθε μέρα...με ένα φως πιο δυνατό από αυτό του ήλιου...

Καίγονται δίπλα μας καθαρά, χωρίς καπνό και χωρίς να αφήνουν το κερί τους στην ψυχή μας...

Καίγονται χωρίς να μας καίνε και χωρίς να πληγώνουν τα μάτια μας με το φως τους...

Τους κουβαλάμε μαζί μας παντού, είναι παρόντες στην καρδιά, την ψυχή και το μυαλό μας και κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να απαιτούν αντάλλαγμα...

Ζουν τις χαρές και τις λύπες μας, καταπραΰνουν τη λύπη μας και τρέφουν το φως τους από τις χαρές μας...

Και μένουν δίπλα μας ότι και να γίνει!

Είναι οι άνθρωποι που πρέπει απλώς να σκεφτείς, για να κάνουν τη μέρα σου πιο όμορφη...

 

Είναι οι άνθρωποι που σου ξεδιψούν για ειρήνη...

Οι άνθρωποι για τους οποίους πρέπει να ανάψουμε ένα κερί ευχαριστίας και να το προσκυνήσουμε στον Παράδεισο που μας έδωσε...»

Πατήρ Χρυσόστομος Filipescu

πηγη