Κ.Σ.
Ν' ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΣΑΙ
Από πάνω απ' τον ουρανό Σου, φύσηξε στην ψυχή μου, Θεέ μου,
για να γίνω τολμηρός,
ένας άνθρωπος πραγματικά μεγάλος,
ηθικός, δυνατός
και που θα ξέρει ν' αντιστέκεται σ' ότι είναι κακό:
να λέγει όχι, όταν πρέπει να πει όχι·
και ναι, όταν ένα ναι επιβάλλεται· χωρίς να φοβηθεί τίποτε,
χωρίς να φοβηθεί τα σκληρά γεγονότα
που φέρνουν μια ομίχλη λυπηρή
στην καινούργια μας άνοιξη...
Να ξέρει να στέκεται μπρος στον αντίπαλο
με υπερήφανο κεφάλι και να του λέγει:
μπορείς να με καταστρέψεις,
αλλά δεν μπορείς να μ' υποχρεώσεις να κάνω μια κακή πράξη!
...Είσαι ο εχθρός, αυτός που φτιάχνει τους πολέμους·
δεν σκέπτεσαι παρά να σπείρεις τον θάνατο και την πείνα,
...Σφάζεις τους ανθρώπους· καις τα χωριά·
....παίρνεις τον πλούτο μιας ολόκληρης χώρας
κάνεις εξόριστους, γυμνούς δυστυχισμένους!
...Θέλω την ειρήνη!
...Αλλ' αν επιμένεις να κάνεις το κακό·
να ζεις σαν ένας ληστής με κλεψιές και πόλεμο,
θα σε συντρίψω, όπως συντρίβω μια οχιά·
όπως χτυπούν την τίγρη και την πάνθηρα·
όπως σκοτώνουν το τσακάλι, για να φύγει ένα κακό
που υποφέραμε πολύ.
Γελάς ? Βλέπεις το ύψος μου? Θυμήσου:
Δίπλα στον Γολιάθ ο Δαβίδ ήταν πολύ μικρός·
δεν είχε παρά μια σφενδόνη στα χέρια του·
και μερικά χαλίκια στα δάχτυλά του·
και όμως...
(Απόσπασμα) Το Δεύτερο Βιβλίο της Λεζάρ, εκδ. Πουρνάρα, 1972.
Κ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου