Οσοι ήξεραν ότι ο Γέροντας Εφραίμ θα πάει να ταΐσει του φτωχούς, μαζεύονταν σε ένα μέρος πίσω από την κουζίνα και περίμεναν πότε να περάσει το αυτοκίνητό του. Όπως έλεγε ο ίδιος ο Γέροντας, πήγαινε για «κυνήγι».
Έπαιρνε τα φαγητά και κάποια πράγματα πρώτης ανάγκης και γύριζε όλη την περιοχή, ψάχνοντας τους φτωχούς. Κάποιες φορές, όταν κατάφερνε να ταΐσει μερικές δεκάδες ανθρώπους, επέστρεφε πολύ χαρούμενος. Άλλες φορές στεναχωριόταν, όταν συναντούσε λίγους ανθρώπους. Ο Γέροντας καταγόταν από μια πολύφτωχή οικογένεια και ήξερε τι είναι η στέρηση.
Η στέρηση μπορεί να είναι όχι μόνο υλική. Ο Γέροντας χόρταινε τους ανθρώπους και πνευματικά επίσης. Σταματούσε το αυτοκίνητό του, έβγαινε έξω και ευλογούσε τον καθένα. Σε κάποιον έδινε κάτι, κάτι γλυκό για παράδειγμα. Τα λόγια ήταν περιττά.
Ο Γέροντας σε ευλογεί κι εσύ πετάς από χαρά. Μπορούσε να ευλογήσει και μέσα από το αυτοκίνητο. Ίδια η χαρά και η αγάπη και μέσα τους ο Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου