Ἐδῶ καί καιρό κάνω ὑπομονή παρόλο πού νιώθω πικρία καί θλίψη. Ἐδῶ καί καιρό προσπαθῶ νά μήν γράψω αὐτό τό κείμενο. Ὅμως ὅλα ἔχουν τά ὅριά τους καί ἐκεῖνοι πού ξαφνικά ἀνακάλυψαν ὅτι πίσω ἀπό τίς διαμαρτυρίες καί τά συλλαλητήρια γιά τήν Μακεδονία κρύβονται οἱ Ρῶσσοι, οἱ ὁποῖοι χρηματοδότησαν ἀκόμη καί Μητροπολῖτες, γιά νά ὑποκινήσουν συλλαλητήρια, ξεπέρασαν κάθε ὅριο. Βέβαια ὁ Μητροπολίτης καί ὁ Δήμαρχος τῆς Ἀλεξανδρούπολης ἔδωσαν τήν πρώτη ξεκάθαρη ἀπάντηση.
Θά ξεκινήσω ἀπό τήν ἀρχή. Ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη πού ὑπογράφηκε ἡ «συμφωνία» τῶν Πρεσπῶν, ἡ συμφωνία τῆς ντροπῆς γιά μένα. Ἦταν ἡ πρώτη φορά πού συμμετεῖχα σέ συλλαλητήριο. Καί οἱ πέντε Μητροπολῖτες τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας εἴμασταν ἐκεῖ καί διάβασα μιά κοινή μας δήλωση. Γι’ αὐτήν τήν διαδήλωση μίλησε περιφρονητικά ὁ Ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν. «Ἦταν, λέει, τέσσερις χιλιάδες ἄνθρωποι, ἄρα ὁ λαός ἐγκρίνει τίς ἀποφάσεις μας», τόνισε αὐτάρεσκα. Τό κρατικό ραδιόφωνο μετέδωσε στίς εἰδήσεις ὅτι ἦταν 120 πούλμαν. Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι τό «ἀμερόληπτο» κρατικό ραδιόφωνο στήν καλύτερη περίπτωση δηλώνει πάντα τουλάχιστον τό ἕνα τρίτο τῆς ἀληθείας. Τά 120 Πούλμαν ἦταν λοιπόν ἦταν 6.000 ἄνθρωποι. Ἐπί τρία εἶναι 18.000 ἄνθρωποι καί ἐάν σκεφθεῖ κανείς ὅτι ἐπί σειρά χιλιομέτρων ὁ δρόμος γιά τήν Βίγλα ἦταν γεμᾶτος ἀπό αὐτοκίνητα δεξιά καί ἀριστερά μπορεῖ νά ἔχει μιά μικρή ἰδέα γιά τό πόσοι εἴμασταν ἐκεῖ. Προφανῶς ὅμως πολλοί περισσότεροι ἀπό ὅσους ἦταν στούς Ψαράδες. Δέν εἶναι ὅμως στόχος μου νά μιλήσω γιά ἀριθμούς, ἀλλά γιά ἐκκωφαντικές εἰκόνες, γιά ἕνα ζευγάρι εἰκόνων μέ ἀξία μοναδική.
Στήν Βίγλα ἦταν ὁ λαός, στούς Ψαράδες οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐξουσίας. Στήν Βίγλα ἦταν ἡ Ἑλλάδα. Ἡ ἁγνή Ἑλλάδα, παρά τά λάθη της. Λίγο πιό κεῖ στούς Ψαράδες, οἱ Ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν. Ἡ Ἑλλάδα ἀπό τήν μιά μεριά καί οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐξουσίας ἀπό τήν ἄλλα, πολύ μακρυά ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλο. Ὁ λαός στήν Βίγλα θρηνεῖ, γιατί λίγο πιό πέρα ὁ Πρωθυπουργός καί ὁ Ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν ἐκποιοῦν τά τιμαλφῆ τοῦ γένους, τήν Ἱστορία Του, τήν γλῶσσα Του, τήν ταυτότητα. Στούς Ψαρᾶδες ἀνταλλάσσονται μαζί μέ τίς ὑπογραφές τά φιλιά τῆς προδοσίας, στή Βίγλα τά δάκρυα ἑνός λαοῦ.
Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη εἰκόνα. Ἔρχεται ὅμως καί δεύτερη. Στό Ἑλληνικό ἔδαφος πραγματοποιεῖται ἡ ἐκποίηση καί στό Σκοπιανό θά ἀκολουθήσει ἡ εὐωχία καί τό γλέντι. Ἡ δεύτερη συντριπτική εἰκόνα. Ἐμεῖς δέν εἴχαμε λόγο νά γλεντήσουμε, παρά νά θρηνήσουμε καί θρηνούσαμε. Ἐκεῖνοι εἶχαν λόγο νά γλεντήσουν καί τό γλέντησαν, μέ τούς δικούς μας ἄρχοντες τραγικές φιγοῦρες μέσα στήν ἀπομόνωσή τους.
Ὑπάρχει ὅμως καί ἕνα τρίτο περιστατικό, πού δείχνει πῶς αἰσθάνονται ὁ Πρωθυπουργός καί ὁ Ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν. Αἰσθάνονται ὡς ἰδιοκτῆτες αὐτῆς χώρας, πού σάν παλιοί ἀφεντάδες καί ὀλιγάρχες ἔκαναν δῶρο ἕνα κομμάτι τῆς ταπεινωμένης πατρίδας μας στόν κ. Νίμιτς γιά τά γενέθλιά του, χωρίς νά ντρέπονται, καί τοῦ τραγούδησαν μάλιστα καί τό happy birthday to you…. Μοῦ θύμισε λίγο αὐτή ἡ ἱστορία τόν Τίμιο Πρόδρομο, ὅπου ὁ Ἡρώδης γιά νά εὐχαριστήσει τήν διεφθαρμένη κόρη, ἀποκεφαλίζει τόν Πρόδρομο, καί τήν ἁγία Κεφαλή Του τήν χαρίζει στό κοράσιο, γιά νά τήν πάει στήν μητέρα της. Βρέστε ἐσεῖς, ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, ποιός σ’ αὐτή τήν ἱστορία εἶναι ὁ Ἡρώδης, ποιός εἶναι τό κοράσιο, ποιά εἶναι ἡ Ἡρωδιάδα καί σέ ποιά γενέθλια ἔγιναν ὅλα αὐτά.
Ἔτσι στά ξαφνικά, ὅταν μέ ρωτοῦν οἱ ξένοι, ποῦ εἶναι ἡ Σιάτιστα, ἡ ἕδρα τῆς Μητροπόλεώς μου καί τούς ἀπαντῶ στήν Μακεδονία, ὅπως τούς ἀπαντοῦσα μέχρι σήμερα, θά πρέπει νά ἐξηγῶ ὅτι δέν εἶμαι Σκοπιανός ἀφοῦ ἡ λέξη, τό ὄνομα καί ἡ ταυτότητα δέν ἀνήκουν πλέον στή χώρα μου. Καί ξαφνικά, 4.000 ἐπιχειρήσεις πού μέχρι τώρα ἡ ταυτότητά τους ὡς Μακεδόνων καί τῶν προϊόντων τους ὡς μακεδονικῶν, πρέπει νά ἀρχίσουν νά τρέχουν γιά νά μήν τούς περάσουν σάν Σκοπιανούς.
Ὁ Πρωθυπουργός δήλωσε ὅτι πήραμε πίσω τό ὄνομα μας. Μᾶλλον μᾶς θεωρεῖ ἀφελεῖς. Ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι ἕνα κλεμμένο ἀπό τά Σκόπια ὄνομα τούς τό παραδώσαμε μόνοι μας καί μάλιστα μέ τά στηρίγματα τῆς γλώσσας καί τῆς ἐθνότητας. Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Κάποιος δικός μας εἶχε γράψει ὅτι ἐάν ἀφήναμε τούς ἱστορικούς καί τούς γλωσσολόγους θά εἶχαν λύσει τό πρόβλημα σέ ἕνα πρωϊνό. Δέν ὑπάρχει μακεδονική Ἐθνότητα, οὐδέποτε ὑπῆρξε Μακεδονικό κράτος, οὐδέποτε ὑπῆρξε μακεδονική γλῶσσα. Ὁ Πρωθυπουργός καί ὁ Ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν ἀναγορεύτηκαν σέ ἱστορικούς καί γλωσσολόγους καί τό ἔλυσαν. Ἡ ἀλαζονεία τῆς ἐξουσίας σέ ὅλο τό θλιβερό μεγαλεῖο της.
Γράφω αὐτό τό κείμενο σέ μιά πολλή δύσκολη ἡμέρα. Τήν ἡμέρα τῆς προδοσίας τῆς Κύπρου. Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ἡ «συμφωνία» τῶν Πρεσπῶν ἔγινε κατ’ ἐπιταγήν τοῦ Ἀμερικανικοῦ παράγοντα. Ἄς μήν ξεχάσουμε ποτέ ὅτι κατ’ ἐπιταγήν καί πάλι τοῦ Ἀμερικανικοῦ παράγοντα, ὁ τότε ἀρχηγός τοῦ κράτους, ὁ χουντικός Ἰωαννίδης, ἀποπειράθηκε νά δολοφονήσει τόν Ἀρχιεπίσκοπο Μακάριο, -τό τονίζω- κατ’ ἐντολή τοῦ Ἀμερικανικοῦ παράγοντα καί παρέδωσε τήν μισή σχεδόν Κύπρο στά χέρια τῶν Τούρκων καί ἀπό τότε ἡ Κύπρος ὑποφέρει. Μήπως θά πρέπει οἱ Κύπριοι ἡγέτες κατά τό παράδειγμα τῶν δικῶν μας νά συνθηκολογήσουν καί νά ἀποδεχθοῦν τήν κατάσταση πού ἔχει διαμορφωθεῖ; Ἡ Ἀμερικανική πολιτική θά τό ἐπιθυμοῦσε, ἴσως καί ἕνα ἀκόμη περιφερειακό πρόβλημα θά εἶχε λυθεῖ.
Ἄς καταλάβει ἡ κυβερνητική ἐξουσία ὅτι ὁ λαός μας στή Μακεδονία, ἀλλά καί στήν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα δέν ὑποκινήθηκε ἀπό τούς Ρώσσους, γιά νά ἐναντιωθεῖ στήν ἀτιμωτική παράδοση τῶν τιμαλφῶν τοῦ Γέννους μας, ἀλλά ἀπό τήν ἄδολη ἀγάπη του γιά τήν Πατρίδα, γιά τήν Μακεδονία. Γιατί ὑπάρχουν ἀκόμη ἄνθρωποι, πού εἶναι ἀπόγονοι τῶν Μακεδονομάχων, πού θυσιάστηκαν γιά τήν ἐλευθερία τῆς Μακεδονίας. Καί ἐμεῖς οἱ Ἐπίσκοποι αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, πού ζοῦμε καθημερινά μαζί του, ἀφουγκραζόμαστε αὐτόν τόν λαό καί συμπορεύομαστε μαζί του. Ἄς μήν ψάχνουν γιά χρηματισμένους ἀνάμεσα στό λαό, αὐτό εἶναι ἴδιο καί γνώρισμα τῶν ἀρχόντων ἀπό πολύ παλιά. Ἄλλωστε ὁ χρηματισμός δέν εἶναι μόνο τά χρήματα εἶναι καί τά λάφυρα τῆς Ἐξουσίας. Ψαχτεῖτε ἐσεῖς, οἱ πολιτικές δυνάμεις, γιά νά δεῖτε τί λέγατε παλαιότερα ἡ μία γιά τήν ἄλλη καί ἀφῆστε μας ἐμᾶς ἥσυχου, στήν ταπεινή μας ἀγάπη γιά τήν πατρίδα μας.
Στή συνείδηση τοῦ λαοῦ μας, οἰ δημοσκοπήσεις μιλοῦν γιά τό 86% τοῦ λαοῦ, καί τό 49% αὐτῶν πού ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ θεωροῦν ὅτι, ἡ «συμφωνία» τῶν Πρεσπῶν μᾶς ταπείνωσε σάν Ἕλληνες, πρόσβαλε τήν ἀξιοπρέπειά μας, ἔθιξε τό φιλότιμό μας, πρόσβαλε τούς ἥρωές μας, χάρις στήν θυσία τῶν ὁποίων ἐμεῖς εἴμαστε ἐλεύθεροι σήμερα. Εἶναι κρῖμα πού ξέχασαν οἱ ἡγέτες μας αὐτά πού κάποτε ἔλεγαν. Δέν ὑπάρχει εἰρήνη χωρίς δικαιοσύνη καί μέ αὐτά πού παρέδωσαν θεμελίωσαν τόν ἀλυτρωτισμό τῶν γειτόνων μας. Δυστυχῶς ὅταν ὁ κ. Ζάεφ ὑποδεχόμενος τούς «ἐκλεκτούς» φιλοξενουμένους του εἶπε: «ἐμεῖς οἱ Μακεδόνες ὑποδεχόμεθα ἐσᾶς τούς Ἕλληνες», οἱ δύο Κυβερνητικοί ἀξιωματοῦχοι, ὁ Πρωθυπουργός καί ὁ Ὑπουργός ἐξωτερικῶν, δέν εἶχαν τό θάρρος νά τόν διορθώσουν καί νά τοῦ ποῦν τό λιγώτερο: «ἐσεῖς οἱ Βόρειοι Μακεδόνες, ὑποδέχεσθε ἐμᾶς τοὐς Ἕλληνες Μακεδόνες», γιά νά εἶναι τουλάχιστον συνεπεῖς μέ τά ὑποτιθέμενα κατορθώματά τους. Ἴσως «διά τούς ὅρκους καί τούς συνανακειμένους», γιά νά μήν χαλάσουν καί τά γενέθλια τοῦ κ. Νίμιτς. Ἔτσι μέ τόν πιό ἐπίσημο τρόπο, ἐνώπιον τοῦ Ἕλληνα Πρωθυπουργοῦ καί τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν, ἡ Μακεδονία τελείωσε γιά τήν Ἑλλάδα. Κρῖμα!!!
πηγη: https://siatistaagiosnikolaos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου