Η Aγία Tράπεζα της Αγίας Σοφίας και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς
Σύμφωνα με την παράδοση πριν ο Μωάμεθ ο Β΄ καταλάβει την Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος διέταξε να μεταφέρουν την Αγία Τράπεζα και όλα τα κειμήλια της Αγίας Σοφίας μακριά από την Πόλη για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Τρία καράβια Ενετικά ξεκίνησαν από την Πόλη γεμάτα με όλα αυτά τα κειμήλια, όπως λέει και ο θρύλος, αλλά το τρίτο από αυτά που μετέφερε την Αγία Τράπεζα βυθίστηκε στα νερά του Βοσπόρου στην περιοχή του Μαρμαρά.
Από τότε μέχρι σήμερα στο σημείο εκείνο που είναι βυθισμένη η Αγία Τράπεζα τα νερά της θάλασσας είναι πάντοτε ήρεμα και γαλήνια, ασχέτως με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην γύρω περιοχή. Το φαινόμενο μαρτυρούν και σύγχρονοι Τούρκοι επιστήμονες, που έχουν κάνει κατά καιρούς απόπειρες να ανακαλύψουν που οφείλεται αυτό το περίεργο φαινόμενο, αλλά λόγω της λασπώδους σύστασης του βυθού, επέστησαν άκαρπες.
Στο βιβλίο του Δωροθέου Μονεμβασίας με τίτλο «Βίβλος Χρονική» (1781) διαβάζουμε: «Οι Ενετοί την υπερθαύμαστον και εξάκουστον Αγίαν Τράπεζαν της Αγίας Σοφίας, την πολύτιμον και ωραιότατην, έβγαλαν από τον Ναό και έβαλαν εις το καράβι, και καθώς έκαναν άρμενα και επήγαιναν προς Βενετία, ω, του θαύματος! Πλησίον της νήσου του Μαρμαρά άνοιξε το καράβι και έπεσεν εις την θάλασσαν η Αγία Τράπεζα και εβούλησε και είναι εκεί ως σήμερον, και τούτο είναι φανερόν και το μαρτυρούν οι πάντες, διότι όλον το μέρος εκείνο, όταν κάμνει φουρτούνα, η θάλασσα όλη κάμνει κύματα φοβερά, εις δε τον τόπο όπου είναι η Αγία Τράπεζα είναι γαλήνη και δεν ταράσσεται η θάλασσα. Και υπαγαίνουν τινές εκεί με περάματα, και λαμβάνουν από την θάλασσαν εκείνην, όπου είναι η Αγία Τράπεζα και μυρίζει θαυμασιώματα μυρωδίαν, από το άγιον μύρον όπου έχει και των άλλων αρωμάτων».
Ο πατέρας της Ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, γράφει για το περιστατικό: «Την ημέρα που πάρθηκεν η Πόλη έβαλαν σ’ ένα καράβι την Αγία Τράπεζα, να την πάνε στην Φραγκιά, για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Εκεί όμως στην θάλασσα του Μαρμαρά, άνοιξε το καράβι και η Αγία Τράπεζα εβούλιαξε στον πάτο. Στο μέρος εκείνο η θάλασσα είναι λάδι, όση θαλασσοταραχή και αν είναι γύρω. Και το γνωρίζουν το μέρος αυτό από τη γαλήνη που είναι πάντα εκεί και από την ευωδία που βγαίνει. Πολλοί μάλιστα αξιώθηκαν να την ιδούν στα βάθη της θάλασσας.»
Θα μπορούσε να είναι άλλος ένας μύθος που κατάφερε να επιβιώσει τόσους αιώνες μέσα στις καρδιές των Ελλήνων μαζί με τον κρυφό πόθο της επιστροφής της Κωνσταντινούπολης και πάλι σε Ελληνικά χέρια. Αυτός ο κρυφός πόθος εξάλλου μεγάλωσε, και θα μεγαλώνει, αμέτρητες γενιές Ελλήνων.
Όμως, σύμφωνα με ντόπιους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης, το σημείο αυτό είναι υπαρκτό και τα τελευταία χρόνια μετακινείται πλησιάζοντας την Πόλη. Σύμφωνα με προφητεία η Αγία Τράπεζα θα μεταφερθεί και πάλι μέσα στον Ναό για να τελειώσει η θεία λειτουργία που διεκόπη όταν εισέβαλαν στην Πόλη οι Τούρκοι.
Ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας τού Βυζαντίου, ο οποίος με το φρόνημα και την αυτοθυσία του, σημάδεψε χαρακτηριστικά το γεγονός τής πτώσης. Ο αυλικός του Γεώργιος Φραντζής διηγείται με απλότητα τον θάνατο τού τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα: «Ο βασιλεύς ουν απαγορεύσας εαυτόν, ιστάμενος βαστάζων σπάθην και ασπίδα, είπε λόγον λύπης άξιον «ουκ έστι τις των χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν μου απ΄ εμού;» ην γαρ μονώτατος απολειφθείς. τότε εις των Τούρκων δους αυτώ κατά πρόσωπον και πλήξας, και αυτός τω Τούρκω ετέραν εχαρίσατο” των όπισθεν δ΄ετέρος καιρίαν δους πληγήν, έπεσε κατά γης” ου γαρ ήδεισαν ότι ο βασιλεύς εστιν, αλλ΄ως κοινόν στρατιώτην τούτον θανατώσαντες αφήκαν».Σύμφωνα με την περιγραφή του Φραντζή, οι κατακτητές, μετά το τέλος του αγώνα, αναζήτησαν το σώμα του αυτοκράτορα: «πλείονας κεφάλας των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχοι και την βασιλικήν γνωρίσωσι, και ουκ ηδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν, ει μη το τεθνεώς πτώμα τού Βασιλέως ευρόντες ο εγνώρισαν εκ των βασιλικών περικνημίδων, ή και πεδίλων ένθα, χρυσοί αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις βασιλεύσι».
Η αναγνώριση του νεκρού αυτοκράτορα συνοδεύθηκε από την εντολή τού σουλτάνου Μωάμεθ Β’ να ταφεί με τις αρμόζουσες βασιλικές τιμές, χωρίς όμως να ανακοινωθεί και ο τόπος της ταφής. Οι μυστικοί πόθοι τού λαού συνέδεσαν τον θρύλο τού μαρμαρωμένου βασιλιά, με την ελπίδα για την απελευθέρωση και την αποκατάσταση τής αυτοκρατορίας.
Πολλοί νομίζουν ότι λέγοντας «μαρμαρωμένος βασιλιάς» εννοούμε τον τελευταίο Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Όμως, η προφητεία μιλάει ξεκάθαρα για τον Ιωάννη Βατάτζη κι όχι για τον Κωνσταντίνο, που σύμφωνα με τον Φραντζή, σκοτώθηκε μαχόμενος των Τούρκων στην αποφράδα μέρα της Πόλης και το πτώμα του αναγνωρίστηκε απ’τις χρυσές περικνημίδες του με τους δικέφαλους αετούς.
Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς είναι ο Άγιος Ιωάννης Δούκας Βατάτζης ο Ελεήμων, ο Αυτοκράτορας Νικαίας, ο οποίος βρέθηκε παντελώς άφθαρτος στον τάφο του στην Μικρασία, τόσο ο ίδιος, όσο και τα βασιλικά του ενδύματα και ο οποίος είναι πράγματι «μαρμαρωμένος» σε σημείο κρυφό από τα μάτια των Τούρκων και φυλάσσεται κεκρυμμένο, σε μυστικό σπήλαιο το οποίο γνωρίζει μόνο ένα μυστικό τάγμα Ελλήνων κρυπτοχριστιανών, που φυλάσσουν το ιερό μυστικό για αιώνες, αναμένοντας την «έγερση του μαρμαρωμένου» αλλά που δεν έχει φτάσει ακόμη ο καιρός που θα γίνει γνωστό…
Η Αυτοκτρατορία της Νίκαιας
Ο Βατάτζης υπήρξε ο κυριότερος συντελεστής της αποκατάστασης του Βυζαντίου. Αν οι Φράγκοι έφυγαν από την Πόλη το 1261, αυτό οφείλεται σ’ αυτόν. Ο Μιχαήλ Παλαιολόγος επωφελήθηκε από τα αποτελέσματα της πολιτικής του Βατάτζη. Ο Ιωάννης Βατάτζης προετοίμασε το έδαφος κι έκανε δυνατή την αποκατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας!
Ο Ιωάννης αν και πέθανε το 1254, δηλαδή, 200χρ. πριν την Άλωση της Πόλης, ονομάστηκε «Πατέρας των Ελλήνων».
Ο Ιωάννης Βατάτζης στέφεται από την Παναγία σε υπέρπυρον
Αρχικά, τάφηκε σ’ ένα μικρό μοναστήρι στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Η ιστορία του όμως δε σταματά με την ταφή του. Επτά χρόνια μετά το θάνατό του ανοίχτηκε ο τάφος του, αφού πολλές μαρτυρίες για θαύματα άρχισαν να υπάρχουν και τότε όλοι βρέθηκαν μπροστά στο μεγαλύτερο θαύμα. Ο βασιλιάς αν και επτά χρόνια νεκρός, έμοιαζε κοιμώμενος. Το χρώμα του ήταν ροδαλό και τα ρούχα του άφθαρτα. Δεν έμοιαζε νεκρός, αλλά μάλλον, «μαρμαρωμένος». Από τότε και μετά το σώμα του Ιωάννη Βατάτζη εξαφανίστηκε…
Το σώμα όμως του Ιωάννη είναι σε κατάσταση στάσης, κάτι που θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με την χειμερία νάρκη που πέφτουν τον χειμώνα οι αρκούδες. Είναι ζωντανός αλλά με αδρανοποιημένες όλες τις σωματικές του λειτουργίες, ξαπλωμένος και κρατά στο χέρι του μία βυζαντινή ρομφαία.Η ρομφαία είναι μέσα στο θηκάρι της, αλλά κάθε χρόνο χέρι του Ιωάννη τραβά μέρος του ξίφους έξω…
Ο πόλεμος της Τουρκίας με την Ρωσία και τις «μεγάλες δυνάμεις», πλησιάζει όλο και πιο κοντά μας. Η καταστροφή της Τουρκίας είναι κάτι που είχε προφητευθεί αιώνες πριν αλλά μόλις τα τελευταία χρόνια φάνηκαν οι «ρωγμές» της. Η κατάρρευση της σε οικονομικό επίπεδο είναι γεγονός, μιλώντας με αριθμούς, με μόνη σωτηρία της τα πετρέλαια του Αιγαίου. Οι κραυγές πολέμου πλήθυναν και οι προκλήσεις της εντάθηκαν απέναντι σε όλες της γειτονικές της χώρες. Όλοι μιλούν για επερχόμενο θερμό επεισόδιο αλλά και για την εμπλοκή τρίτων χωρών με μεγάλα συμφέροντα στην περιοχή μας. Αυτά όμως τα προφήτευσαν πολλά χρόνια πριν και θα εκπληρωθούν …όπως τόσα άλλα που πολύ εύστοχα προείπαν οι Άγιοι μας.
Η τόσο προκλητική όσο ποτέ άλλοτε «επιθετικότητα» των Τούρκων…ίσως κάτι «μαρτυρά»…
Ο κάποτε Βασιλιάς, μέσα από τα αλλεπάλληλα θαύματά του, έγινε άγιος από την εκκλησία μας και τιμάται στις 4 Νοεμβρίου ως Άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο Ελεήμων εξαιτίας του φιλεύσπλαχνου χαρακτήρα του και της βοήθειας που πρόσφερε στους φτωχούς και η μνήμη του τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιό του: «Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα».
Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα, Διδυμότειχο
Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ γράφει: «Τότε άγγελος εξ ουρανού καταβήσεται δια νεύσεως Θεού, έχων εν τη χερί αυτού σκήπτρον και ξίφος του Αγιωτάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, και τον ειρηνικόν στέψει βασιλέα. Ος και αυτόν μέσον πάντων εστίν εν τω πολέμω, δώσει δε αυτώ το σκήπτρον και το ξίφος, και το όνομα αυτού Ελεήμονα καλέσει»! Αυτό είναι όμως το προσωνύμιο του Αγίου Ιωάννου Γ΄ Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, Αυτοκράτορος Νικαίας!
Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΑΡΑΣΙΟΥ έρχεται να επιβεβαιώσει όλες τις άλλες προφητείες αφού λέγει: «Και τότε εξυπνήσει ο Άγιος Βασιλεύς, ο εν αρχή μεν του ονόματος αυτού το ι, και εν δε τω τέλει σ,έχων,α σημαίνουσι σωτηρίαν…»
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ: «ο ημέτερος Πατισάχ θα επέλθη και θα καταλάβη το βασίλειον των απίστων. Θα λάβη προσέτι εις την κατοχήν του το κόκκινον μήλο και θα το έχει υποχείριον. Αν δε επί επτά έτη το ξίφος των Χριστιανών δεν ανελκυσθή, θα μείνει κύριος αυτών μέχρι του δωδεκάτου έτους.Θα οικοδομήση οικίας, θα φυτεύσει αμπέλους, θα περιφράξει κήπους και θα γεννήση υιούς. Αλλά μετά το δωδέκατον έτος από της χειρώσεως του κόκκινου μήλου, το ξίφος των Χριστιανών θα γυμνωθεί και θα διώξει τους Τούρκους.»
Η προφητεία αύτη δημοσιεύθη πρώτη φορά το 1545 και έπειτα το 1548. Ομοίως και το δημοσίευμα του 1634 και 1657.
Αν σας φαίνονται περίεργα όλα αυτά, μάθετε πως «θαύματα» γίνονται ακόμη στις μέρες μας… Αρκεί να πιστέψεις! Και στις δύσκολες στιγμές που περνά ο Έλληνας στις μέρες μας, μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει…!
Ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο, την ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους και την ανασύσταση της Ελληνοχριστιανικής Αυτοκρατορίας…
«Όταν το ξίφος αποχωριστεί της θήκης του τότε θα ‘ρθει η ώρα που προφήτευαν οι Άγιοι για την επιστροφή της Πόλης στους Έλληνες!»
Όσο κι αν δυσπιστήσετε…μία τελευταία «εμπιστευτική» πληροφορία είναι ότι «η ρομφαία είναι πλέον «έξω» από την θήκη της» «Κυκλοφορεί ήδη ανάμεσά μας» !!!
Όχι φυσικά με την μορφή που ίσως «φαντάζεστε» στο μυαλό σας, αλλά υπό τη μορφή που έχει ορίσει ο Θεός… κανείς δεν μπορεί να τον «αναγνωρίσει» παρά μόνον οι «δικοί του»…
Ο καιρός γαρ «νύν» … και είδομεν τι μέλλει γενέσθαι!
«θα είναι μία πολύ δύσκολη χρονιά… αλλά μην κιοτέψετε!»
ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΤΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΛΙΠΟΨΥΧΕΙΤΕ!!!
Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου