Ακράτητοι είναι οι άνθρωποι και λαός και κλήρος, σαν τα αχαλίνωτα άλογα, τρέχουν εις την αμαρτία – ούτε συλλογίζονται Θεό, θάνατο, κρίση, ανταπόδοση, τίποτε – τίποτε, μόνο για την ύλη, για το σώμα, για τις ηδονές, για τις τιμές.
Για την ψυχή, για τον Θεό, για την αρετή; τίποτε. Πολύ ολίγοι είναι εκείνοι που έχουν αληθινά ενδιαφέροντα και ίσως χάριν αυτών των ολίγων κρατεί ο Θεός τον κόσμο.
Ο Σατανάς κάνει την τελευταία έφοδο και εις αυτά τα χρόνια που ευρισκόμεθα μεγάλη θλίψη και μεγάλη οργή θα έρθει εις τον κόσμο..Στην εποχή του Προφήτου Ιερεμίου ο Θεός απεφάσισε να τιμωρήσει τους Ισραηλίτες πολλές φορές και ο Ιερεμίας παρακαλούσε τον Θεό να λυπηθεί το πλάσμα του, τον λαό του και να μην τους τιμωρήσει, για τις αμαρτίες του. Μια φορά. όμως, λέγει του Ιερεμίου θα την καταστρέψω την Ιερουσαλήμ.
Ο Ιερεμίας τότε άρχισε να παρακαλεί – Θεέ μου μη την καταστρέψεις και μη τους τιμωρήσεις..,αλλά ο Θεός του είπε – μη με παρακαλάς δεν σε ακούω, θα την παραδώσω εις τους Βαβυλωνίους, που ήδη είχαν πλησιάσει την Ιερουσαλήμ. Τότε λέει ο Ιερεμίας στον Θεό – πως είναι δυνατόν να μπούνε μέσα οι εχθροί που είναι ισχυρά τα τείχη; Εγώ θα ανοίξω τις πόρτες, απάντησε ο Κύριος, για να μπουν. Εάν δεν την παραδώσω εγώ δεν μπαίνου, αλλά εγώ θα την παραδώσω.. Αύριο το πρωί θα καθίσεις σε ένα υψηλό μέρος και θα δεις πως θα την παραδώσω..
Και είδε έναν Άγγελο που πήγε και άνοιξε την Ανατολική θύρα και πήρε τα κλειδιά, κατόπιν στην Δυτική, Νότιο και Βόρειο και τα τοποθέτησε κάτω από μια πέτρα, λέγοντας: Δέξου πέτρα τα κλειδιά της πόλεως αυτής της αμαρτωλού και να τα φυλάξεις εώς ότου επιστρέψουν οι αιχμάλωτοι και κατόπιν εφώναξε ο Άγγελος – Είσελθε η δύναμις των Χαλδαίων και εμπήκαν οι εχθροί μέσα, έσφαξαν και ερήμωσαν και επήραν πολλούς αιχμαλώτους και μαζί με αυτούς και τον Ιερεμία..
Λοιπόν μεγάλη οργή θα έρθει. Πολλά γίνονται, ιδίως δύο μεγάλα κακά, η ασέλγεια και οι εκτρώσεις που κάνουν οι γυναίκες. Τόσο μεγάλο κακό στον κόσμο δεν έγινε σε καμιά εποχή, να σκοτώνουν 6-10 παιδιά οι μητέρες και να μην αισθάνονται καθόλου τύψη της συνειδήσεως, που, αν είχαν λίγο ίχνος μετάνοιας και συναισθήσεως, έπρεπε να ανοίξουν τάφους και να μπουν μέσα να βασανίζονται, αλλά αναίσθητες. Ένα αυτό και δεύτερο η γύμνια των γυναικών.
Περπατούν τώρα γυμνές και οι άνδρες γυμνοί, δεν πέφτουν πίσω, αλλά περισσότερο οι γυναίκες και αυτό δεν είναι δυνατόν να το υπομένει ο Θεός. Υπέμεινε και τους επί Νώε αμαρτωλούς και τους Σοδομίτας και Γομορρίτας, αλλά δεν είχαν φτάσει και σε αυτό το σημείο, να περπατούν γυμνοί και να επιδεικνύουν τα σώματά των στους άνδρες για να τους ελκύσουν και παρασύρουν εις την αμαρτία. Ο Θεός είναι μακρόθυμος και μια ώρα παρά Θεού ως 1000 έτη.
Μακροθυμεί, αλλά η μακροθυμία του έχει και όρια. «Εάν μη επιστραφήτε, λέγει, την ρομφαίαν αυτού στιλβώσει, το τόξον αυτού ενέτεινε και ητοίμασεν αυτό και εν αυτώ ητοίμασε σκεύη θανάτου, τα βέλη αυτού τοις καιομένης εξειργάσατο».
Λοιπόν ας είμεθα έτοιμοι, διότι ουκ οίδαμε την ώραν ουδέν την στιγμή του θανάτου. Τώρα τι τιμωρία θα μεταχειρισθεί, Εκείνος ξεύρει. Πάντως όμως η τιμωρία θα έλθει..Λοιπόν έγιναν πολλά κακά και γίνονται και εξακολουθούν αλματωδώς να γίνονται.
Υπάρχουν και μερικοί ολίγοι καλοί, οι οποίοι μαζί με τους άλλους, φοβούμαι ότι θα υποφέρουν και αυτοί, αλλά αυτοί άμα φυλάξουν την πίστη τους και την αγάπη τους προς τον Θεό, ο Θεός δεν θα τους αφήσει και ολίγα παιδευθέντες μεγάλα ευεργετηθήσονται – οι άλλοι όμως θα παιδευθούν και εδώ και θα παραπεμφθούν στο πυρ το εξώτερον. Αυτά είναι τα χάλια μας..
Δεν είναι δυνατό ποτέ ο Θεός, ο οποίος πάντοτε την αμαρτία την τιμωρεί, να αφήσει τόσα κακά να γίνονται χωρίς τιμωρίαν.. Μόνον να είμεθα έτοιμοι. «Οι πεποιθότες επί Κύριον, εοίκασιν όρει τω αγίω – οι ουδαμώς σαλεύονται , προσβολαίς του βελίαρ» (Αντίφωνον Γ΄των Αναβαθνών του Β΄ήχου).
Εις τον Θεόν να έχουμε την πίστη μας, την ελπίδα μας, την αγάπη μας και δεν θα μας εγκαταλείψει και ας μη μας χωρίσει τίποτα από την αγάπη του Χριστού..
*Από το βιβλίο: «ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη)
πηγη: www.hristospanagia.gr
